1-1- پیشگفتار
گونه های شگفتانگیزی از پنهان سازی در بین جانوران از گذشته تاکنون شناخته شده و آنچه امروزه به عنوان استتار[1] مطرح است الهام گرفته از طبیعت میباشد. استتار از اصول و عوامل پدافند غیرعامل میباشد و از مهمترین حیلههای جنگی است که برای فریب دشمن بهکار میرود. استتار یکی از روشهای محافظت در برابر عوامل خارجی میباشد. پایه اولیه آن بر روی این واقعیت استوار است که اگر دشمن نتواند هدف را کشف کند، هدف به طور مؤثری محافظت می شود و تلفات کاهش پیدا می کند[1].
در مقاصد نظامی، استتار به منظور تغییر شکل دادن نیروها و تجهیزات در مقابل شناسایی دشمن استفاده می شود. تا زمانی که نیروها و تجهیزات آنها پیشرفته تر می شود، استتار برای زنده ماندن و محافظت در برابر تجهیزات اهمیت بیشتری پیدا می کند. از نقطه نظر نظامی، تلاشها و تحقیقات پیوستهای برای یافتن روشهایی به منظور فریب دادن مشاهده کننده وجود دارد. رنگهای یافت شده در اغلب الگوهای استتار نظامی: سبز، زیتونی، خاکی، قهوهای و مشکی میباشد. برای استتار هماهنگی با محیط اطراف، کاهش تضادها و از بین بردن خطوط برجستهی تصویر از طریق یک الگوی کارآمد ضروری است. نور خورشید شامل 5% اشعهی ماورای بنفش، 46% تابش مرئی و حدود49% تابش مادون قرمز نزدیک (NIR) میباشد
(طول موج 700 تا 1200 نانومتر). با پیدایش تجهیزات شناسایی در NIR، مانند دوربینهای دید در شب و فتو گرافی NIR، ضروری است که انعکاس IR پوششها در محدوده 700-1200نانومتر در نظر گرفته شود. بنابراین ضروری است که برای استتار، رنگدانه هایی که دارای انعکاس مادون قرمز مشابه با اجزای طبیعت هستند و طیف انعکاسی محیط را با طیف انعکاسی شی همسان می کنند، به کار روند[57].
معمولاً سه محیط برفی، جنگلی و بیابانی را میتوان مهمترین زمینه های استتار برای پنهانسازی نیروها و تجهیزات نظامی عنوان کرد. در محیط برفی، انعکاس برف در طول موجهای ماورابنفش حـــــدود 98-80% میباشد و اجسام برای استتار در این مناطق، باید بتوانند انعکاسی نزدیک با زمینه برفی محیط داشته باشند[1].
در محیط جنگلی، هریک از عناصر جنگل دارای خصوصیات انتشار مادون قرمز متفاوتی هستند که به ساختار شیمیایی آنها وابسته میباشد. به عنوان مثال برگهای درختان که جزء اصلی در محیط جنگلی به حساب میآیند، دارای بازتاب نسبتاً کم در ناحیه مرئی و بازتاب نسبتاً زیاد در محدوده مادون قرمز نزدیک
میباشند. عنصر اصلی که در ساختار گیاهان نقش اساسی ایفا می کند کلروفیل (سبزینه) میباشد[1].
شن و ماسههای بیابان که جزء اصلی محیطهای بیابانی را تشکیل میدهند، دارای بازتاب نسبتاً زیاد در ناحیه مرئی و مادون قرمز نزدیک میباشند[1]. برای نگارش پایان نامه نیز از الگوی زیر استفاده گردیده است :
در فصل دوم به مروری بر مقالات گذشته در خصوص استتار در ناحیه مادون قرمز نزدیک پرداخته شده است؛ که ابتدا کاربردهایی از پوشش های آلی با خواص مادون قرمز نام برده شده است و سپس به بحث استتار در ناحیه مادون قرمز نزدیک، که یکی از کاربردهای
پوشش آلی با خواص مادون قرمز است؛ به طوری که مبحث اصلی این پروژه میباشد پرداخته شده است. در ادامه مباحث فصل دوم، مواد اولیه ساخت پوشش از جمله رنگدانه[2]، رزین و حلالهایی که میتوانند در پوشش های آلی با خواص مادون قرمز نزدیک بهکار برده شوند مورد بحث قرار گرفتهاند.
در فصل سوم به بررسی تجهیزات و آزمونهای انجام گرفته شده و همچنین فرمولاسیون پوشش ساخته شده، نحوه ساخت پوشش و اِعمال پوشش بر روی زیرآیند آلیاژ آلومینیوم 5052، پرداخته شده است.
در فصل چهارم نتایج حاصل از این تحقیق عرضه و مورد بحث و تحلیل قرار گرفته است؛ نتایج آزمون انعکاس در ناحیه مادون قرمز نزدیک، آزمون سایشی، آزمون چسبندگی پوشش، و عکسهای استخراج شده بهوسیله دستگاههای میکروسکوپ نوری و الکترونی روبشی به تفکیک آورده و مورد بحث واقع شده است.
در نهایت در فصل پنجم، از آزمونهای انجام گرفته شده در پروژه، نتیجه گیری شده و تأثیر حضور نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم و کربن بلک بر روی خواص پوشش های استتاری در ناحیه مادون قرمز نزدیک بد ست آورده شده است.
در بخشهای پایانی نیز پیشنهادات برای کارهای آتی و مراجع آورده شده است.
فصل دوم: مروری بر منابع مطالعاتی
1-2- کاربرد پوشش های آلی با خواص مادون قرمز
پوشش های مادون قرمز[1] بازتاب انتخابی یا عدم بازتاب اشعه در طیف مادون قرمز را بسته به نوع کاربرد دارا می باشند. برای کاربردهای متفاوت، پوششها می توانند به طوری طراحی شوند که اشعه خورشیدی را انعکاس دهند و با به حداقل رساندن انتقال حرارت به داخل ساختار باعث کاهش انرژی مورد نیاز برای سیستم خنک کننده می گردند. کاربرد پوشش هایی که در این راستا میباشند عبارتند از: پوشش های کشتیها، وسایل نقلیه و کانتینرها برای جلوگیری از انتقال حرارت به داخل آنها[1].
در مقابل پوشش هایی برای جمعآوری حرارت خورشیدی طراحی شده است برای جذب و حفظ حرارت تا زمانی که آن را به یک سیال برای حمل و نقل و ذخیره سازی انتقال داد[1].
یکی دیگر از کاربردهای مهم از بازتابش اشعه مادون قرمز پوشش های استتاری می باشد. استتار هنر گیج کننده ای است که مشاهده ناظر را به تأخیر می اندازد و جلوگیری از تشخیص، تبعیض و یا شناسایی
است. در هر دو طیف مرئی و مادون قرمز نزدیک لازم است طیف شی با طیف محیط یکسان گردد. دستیابی به یک پوشش استتاری موفق به وسیله انتخاب رنگدانهها صورت می گیرد[1].
اشعه مادون قرمز در بعضی از رنگها باعث پخت فیلم (رنگ) می شود به طوری که به عنوان کاتالیزور فرایند پلیمریزاسیون مورد استفاده قرار می گیرد و سرعت پخت فیلم را تسریع می بخشد[3].
در موارد دیگر، رنگ ممکن است برای حفظ انرژی داخلی یک محفظه و گرم نگه داشتن داخلی محفظه به کار گرفته می شود[1].
همچنین رنگ می تواند اشعه مادون قرمز حرارتی را کاهش دهد و نشر اشعه مادون قرمز را به طول موجهای مختلف ببرد، که باعث می شود احتمال تشخیص کاهش یابد. به عنوان مثال پوشش هایی برای سفینههای فضایی طراحی شده اند برای حفظ گرما، و پوشش هایی برای برخی از تجهیزات نظامی به منظور کاهش تولید نشرهای حرارتی طراحی شده اند[1].
2-2- مثالهایی از پوشش هایی با خواص بازتاب مادون قرمز
1-2-2- پوشش هایی با بازتاب در مادون قرمز حرارتی
این دسته از پوششها به منظور کاهش نشر حرارتی و بازتاب در ناحیه مادون قرمز حرارتی طراحی شده اند. رنگدانه های متالیک از جمله ورقههای آلومینیومی از این دسته از مواد می باشند که دارای بازتاب مناسبی در ناحیه مادون قرمز حرارتی هستند[1].
2-2-2- پوشش های جمع کننده گرمای خورشیدی
این پوششها برای گرفتن و جذب انرژی خورشیدی طراحی می شوند و آن را در داخل این پوشش نگه میدارند یا در لایهی زیرآیند حفظ می کنند تا آن را منتقل نمایند. این پوششها باید انرژی خورشیدی را به طور موثر جذب کنند، اما باید انرژی گرمایی را به طور ضعیف منتشر کنند تا انرژی در داخل باقی بماند. پوشش های آلی برای جمع آوری گرمای خورشید باید پایینترین شدت نشر در طول موجهای گرمایی و مادون قرمز دور ساخته شوند تا کمترین مقدار گرما هدر رود و به هدر رفتن تشعشع گرمایی به حداقل برسد. رنگدانهها باید قابلیت جذب بالایی داشته باشند، هم برای تشعشع مرئی و هم برای تشعشع قرمز نزدیک، و کمترین انتشار گرما را نشان دهند و یا هیچ گرمایی منتشر ننمایند. پوشش هایی با این کاربرد با ترکیبی از ذرات فلزی ساخته شده اند که برای کاهش انتشار گرمای مادون قرمز ارزشمند است[2] .
3-2-2- پوشش هایی که با اشعه مادون قرمز پخت می شوند
این پوششها برای جذب انرژی مادون قرمز گرمایی که به طور مستقیم از منبع انرژی یا به طور
غیر مستقیم از زیرآیند گرم شده انرژی جذب می کنند طراحی شده اند. انرژی داخلی این پوشش سبب پلیمریزاسیون رزین می شود و در نتیجه این پوشش را بهبود بخشیده و اصلاح می نمایند. رنگدانه هایی که تشعشع مادون قرمز را خوب جذب می کنند در درون این غشا گرما ایجاد می کنند و زمان پخت را به حداقل می رسانند شفاف می باشند و تشعشع مادون قرمز از آنها عبور می کند تا انرژی به لایه های زیرین نفوذ کند. انتقال گرما به داخل این پوشش زمان زیادی برای بهبود پوشش نسبت به تشکیل گرما در داخل غشا پوشش میبرد. رنگدانه های انعکاسی گزینهی مناسبی برای این کاربرد نیستند زیرا مانع جذب انرژی می شوند و اساساً مانع بهبود می گردند[3] .
[1] Infrared
[1] Comouflage
[2] Pigment
فرم در حال بارگذاری ...