وبلاگ

هدف اصلی از ارائه صورتهای مالی، فراهم نمودن اطلاعاتی تلخیص و طبقه بندی شده در خصوص وضعیت مالی، عملکرد مالی و انعطاف پذیری مالی واحد تجاری است که برای طیفی گسترده از استفاده کنندگان صورتهای مالی اعم از درون سازمانی و برون سازمانی، در اتخاذ تصمیمات اقتصادی مفید واقع گردد.
ازجمله مهمترین استفاده کنندگان برون سازمانی صورتهای مالی، تامین کننندگان منابع مالی واحدهای تجاری می باشند که دو گروه سرمایه گذاران ( سهامداران) و اعتباردهندگان واحدهای تجاری را در بر می گیرد. از انجا که این دو گروه همواره جهت اخذ تصمیمات بهینه مالی و اقتصادی نیازمند اطلاعاتی مفید و سودمند می باشند، سیستم های اطلاعاتی باید به گونه ای باشند که آنها را در تشخیص نقاط قوت و ضعف مالی واحد انتفاعی یاری دهند و مبنایی را فراهم کنند که بتوانند براساس آن، تصمیمات بهینه اقتصادی را اتخاذ نمایند.
افزایش کیفیت گزارشگری مالی از طریق کاهش عدم تقارن اطلاعاتی میان مدیران با اعتباردهندگان و سرمایه گذاران، امکان خطر اخلاقی و گزینش نادرست را کاهش داده و منجر به کاهش هزینه های پایش مدیریت و در نهایت کاهش ریسک و هزینه های تامین مالی شرکتها می شود و از سوی دیگر، با کاهش عدم تقارن اطلاعاتی، احتمال ناکارایی سرمایه گذاران و از دست دادن فرصتهای سرمایه گذاری در پروژه های دارای ارزش فعلی خالص مثبت برای سرمایه گذاران کاهش می یابد.
افزایش کیفیت سیستم های اطلاعات حسابداری از طریق کاهش عدم تقارن اطلاعاتی میان مدیران با وام دهندگان و سرمایه گذاران منجر

 به کاهش هزینه های پایش مدیریت و در نهایت کاهش ریسک و هزینه های تامین مالی شرکت می شود. این امر بر سیاست های سرمایه گذاری شرکتها اثر گذاشته و منجر به افزایش اتخاذ تصمیمات کارا از سوی آنان می گردد.

گزارشگری مالی شرکت­ها که توسط سازمان بورس اوراق بهادار دسته بندی شده، مورد قبول واقع شده و در مجموع در واقع درجه بالاتری از برجستگی و دقت نسبت به افشاهای شرکت ها را نشان می­دهد. برای مثال مدیریت اجرایی شرکت­ها به خاطر ترس از جریمه قانونی، متعهد به تأیید صحت اینگونه گزارش ها می شوند؛ حسابداران مستقل همسویی ارائه صورت های مالی ارائه شده را بر اساس اصول پذیرفته شده استاندارهای حسابداری امضا می­ کنند؛ و همه سهام­داران شرکت وقتی که در جست­و­جوی ارزیابی زمان­بندی، کمیت و ریسک جریان وجوه نقد آتی شرکت باشند، به شدت این صورت­های مالی را بررسی و تحلیل می­ کنند. در حالی که نقش مهم صورت های مالی در اقتصاد شناخته شده است، توجه علمی نسبتاً کمی به چگونگی اثر فراوانی گزارش­هایی که شرکت­ها منتشر می­ کنند بر روی تصمیم گیری و فعالیت سهام­داران شرکت­ها شده است. در این مطالعه ما به­ طور مستقیم به بررسی اثر فراوانی گزارشگری مالی بر روی دو محور تخصیص منابع به صورت منصفانه و کارا در اقتصاد یعنی عدم تقارن اطلاعاتی و هزینه سرمایه خواهیم پرداخت. روشن است که چگونه فراوانی گزارشگری مالی، عدم تقارن اطلاعاتی راتحت تاثیرقرارمی دهد. مجموعه ای ازمقالات نظری نشان می دهدکه افشاء عمومی عدم تقارن اطلاعاتی را بافراهم کردن دسترسی برابرسرمایه گذاران به اطلاعات کاهش می هد. گزارشگری مالی مکرر درنتیجه میتواند منجربه کاهش عدم تقار ن اطلاعاتی شود بافرض اینکه گزارشگری مالی مکرر مقداراطلاعات دردسترس عموم را افزایش دهد.