نقش و نقوش از بدو پیدایش انسان و ثبت تاریخ افکار و اندیشه های بشر همواره وجود داشته و نقش عمده ای را ایفا کرده است. شاید اولین خطوطی که انسان بر دیوارهی غارها کشیده و یا نقوشی که بر روی ظروف سفالین باقی مانده در زمرهی اولین تصاویر و نقوش ثبت شده از شروع تاریخ بشر می باشد.
بازشناسی تاریخ گرافیک ایران در دوره های گوناگون، به شناخت و رفتاری درستتر در زمان حال میانجامد. یک از گونه های بسیار پرکاربرد و دیرپای طراحی گرافیک، طراحی نشانهها هستند. هر چند با تأسیس مدارس گرافیک در ایران، نوع نگاه به این گونه آثار با تغییراتی اساسی همراه بود اما ردپای آن را در سالهای پیش از این رویداد نیز میتوان جست. در این پایان نامه به بررسی نقشمایههای هندسی در نشانه های انتزاعی ایران در دهه 70 و 80 پرداخته می شود. گذشته ما به لحاظ فرهنگی و هنری بسیار طولانی و غنی است و میتوان با تکیه بر ارزشها و فرهنگ ملی و سنتی خود دست به خلق آثاری زد که چهره و هویت ایرانی داشته باشد. امروزه با توجه به مطالعات گسترده در این زمینه اهمیت پرداختن به این میراث کهن بر همگان آشکار است به این دلیل که وجود نقشمایهها در همهی ادوار در تاریخ ایران وجود داشته و حتی امروزه نیز از این نقشمایهها در اکثر موارد استفاده می شود.
در تحقیقات مقدماتی پیش از آغاز پژوهش، جمعآوری نشانه های دهه 70 و 80 با تورق صفحه به صفحه کتابهای تصویری زمان مدیدی را به خود اختصاص داد. این جستجو در کل، گزینش 1566 نشانه را در پی داشت.
فصل دوم این پژوهش، با نگاهی به نشانه و انواع آن آغاز شد که در این فصل به تعریف نشانه از دیدگاه های مختلف پرداخته شده است و بعد انواع آن که شامل نشانه های نوشتاری، نشانه های شمایلی و نشانه های تلفیقی بودند، اختصاراً مورد بررسی قرار گرفته اند. در فصل سوم به طبقه بندی نقشمایهها در دوره قبل از اسلام پرداخته شده است که این طبقه بندی شامل چهار دسته نقشمایههای گیاهی، نقش مایههای هندسی، نقشمایههای حیوانی و نقشمایههای انسانی می باشد و در دوره هنر اسلامی که شامل سه دسته از نقشمایههای گیاهی، نقشمایههای هندسی و نقشمایههای حیوانی – انسانی است، پرداخته شده و در فصل چهارم به بررسی نقشمایههای هندسی که شامل دایره، مربع و مثلث است پرداخته شده و در نهایت نشانهها طبقه بندی شده است. این نشانهها ابتدا از نظر انواع نشانهها و بعد از نظر طبقه بندی نقشمایهها مجزا شد و در پایان 244 نشانه که فقط نشانه های انتزاعی دهه 70 و 80 متأثر از نقشمایههای هندسی بودند، مورد بررسی قرار گرفتند.
1-1 تعریف، بیان ضرورت و اهمیت مسئله پژوهشی
نقشمایههای هندسی با بر کنار هم قرار گرفتن نقوش یا واحدهای کوچکی که با ابزارهای ساده ترسیم میشوند و در این میان از اشکال و زوایای خاص نیز استفاده میگردد که همه این موارد در نهایت نقش مایه هندسی را ایجاد می کند. نشانه انتزاعی به نشانه هایی اطلاق می شود که نه به صورت مستقیم و نه غیر مستقیم با موضوع ارتباط ندارند و تصویر با موضوع از طریق جنبه های فرعی ارتباط پیدا می کند و همچنین با مخاطب از طریق مسایل فرهنگی ارتباط برقرار می کند.
در خصوص تعریف نقشمایههای انتزاعی و هندسی لازم است به تعریفی که در این خصوص توسط نویسندگان مختلف بیان شده است اشارهای کنیم :
محمد رضا باطنی در «کتاب فرهنگ انگیسی به فارسی پویا» که در سال 1388 توسط نشر فرهنگ معاصر منتشر شد، چنین میگوید: در نهایت میتوان واژهی نقشمایه را این گونه معنا کرد: بنیاد نقش و یا ریشه و اصل تصویر در دایره المعارفها و فرهنگ اصطلاحات هنری، اصطلاح نقشمایه را معادل واژه لاتین موتیف قرار دادهاند. موتیف به معنای انگیزه، درون مایه.
احمد دانشگر در کتاب «فرهنگ جامع فرش ایران» که در سال 1372 توسط نشر دی منتشر شد، به این مطلب می پردازد که نقشمایه را
موضوع بن نما و یا نقش و نگار میداند. به عبارتی «کار مایه ویژه در ترکیببندی» را تعبیر نقشمایه دانسته است. نقشمایه یا «بننگار» را مجموعهی ریز نقشهایی معرفی می کنند که مایه و تشکیل دهنده نقشاند.
رویین پاکباز در کتاب « دایرهالمعارف هنر» خاطر نشان شده است: «سرچشمهی بسیاری از نقشمایههای مورد استفاده توسط هنرمند عصر ساسانی (صور گیاهی، قوچهای رو در روی یک درخت، گاوان بالدار سر، نبرد شیر و گاو، شاهینهای حمله ور بر جانوران، وجز اینها) در هنر باستانی آسیای غربی بود، ولی طرحهایی چون پیچک تاک، صحنههای انگور چینی و پیکرهای بالدار پیروزی، به تازگی از منابع رومی اقتباس شده بودند. در اواخر عصر ساسانی، تاثیرات هند و آسیای میانه افزایش یافت.
در این پایان نامه به بررسی نقشمایههای هندسی در نشانه های انتزاعی ایران دهه 70 و 80 پرداخته می شود. گذشته ما به لحاظ فرهنگی و هنری بسیار طولانی و غنی است و میتوان با تکیه بر ارزشها و فرهنگ ملی و سنتی خود دست به خلق آثاری زد که چهره و هویت ایرانی داشته باشد. امروزه با توجه به مطالعات گسترده در این زمینه اهمیت پرداختن به این میراث کهن بر همگان آشکار است به این دلیل که وجود نقشمایهها در همه ی ادوار در تاریخ ایران وجود داشته و حتی امروزه نیز از این نقش مایهها در اکثر موارد استفاده می شود.
1-2 پرسشهای پژوهش
نقوش هندسی در نشانه های انتزاعی دهه 70 و 80 چه جایگاهی دارد؟
استفاده از کدام تک واحد نقشمایه هندسی در نشانه های انتزاعی دهه 70 و 80 ایران کاربرد بیشتر داشته است؟
کدام نقوش هندسی کاربرد بیشتری در نشانه های انتزاعی ایران داشته اند؟
1-3 فرضیه های پژوهش
نقوش هندسی ایرانی در طراحی نشانه های انتزاعی دهه 70 و 80 کاربرد وسیعی داشته است.
استفاده از تک واحد نقشمایه مربع در نشانه های انتزاعی دهه 70 و 80 بیشتر بوده است.
کاربرد نقشمایههایی با الهام از یک واحد در نشانه های انتزاعی ایران در دهه 70 و 80 بیشتر بوده است.
1-4 اهداف و ارزش نظری پژوهش
هدف اصلی از انجام این پژوهش تجزیه و تحلیل نقشمایههای هندسی در نشانه های انتزاعی ایران در دهه 70 و 80 بوده است.
در این میان ارزشهای نظری این پژوهش به شرح ذیل می باشند:
شناسایی نقشمایههای ایرانی، بررسی نقشمایههای هندسی ایران، شناسایی نشانه های انتزاعی دهه 70 و 80 ، شناسایی بیشترین کاربرد نقشمایههای انتزاعی در نشانه های ایران.
1-5 سابقه، پیشینه و ادبیات نظری پژوهش
عصام السعید و عاشیه پارمان درکتاب « نقش هندسی در هنر اسلامی» که در سال 1377 توسط نشر سروش منتشر شد، این گونه نظری دارند، طرح ها و نقوش هندسی از امتیازات انحصاری هنر اسلامی نمی باشد بلکه هنر اسلامی است که گسترده شده و دارای ضابطهای مشخص و منطقی میگردند و به کمال میگرایند. آنچه در طرحهای هندسی به لحاظ زیباییشناسی مهم است همانا کیفیت است نه کمیت. در اینجا هنرمند (اسلامی) ذهن و نیروی تصور خود را با ابتکار و نوآوری به کار میگیرد و قواعد کاملی استخراج می کند و همچنین بهره گیری از شیوه های هندسی هنرمند را توانا ساخت تا با فراخ دستی در میدان گستردهای با سهولت و روشی درست، بیبرخورد با محدودیتهای دستگاه اعداد به کار پردازد. تناسبات میان اجزاء و کل در ترکیب شکلها، بیتوجه به محدودیت الگو و سرمشق و شیوه، با اندازه های خاص جریان مییابد. از این رو به یک کلیت پهناور در جهان اسلام دسترسی یافته شد که با ایمان اسلامی بر پایه این که همهی آفرینش هماهنگ و همسان هستند، سازگار است.
فریده شهبازی و مسعود تذهیبی در کتاب « نقشمایههای ایرانی» که در سال 1382 توسط نشر سروش منتشر شد، کوشش کرده اند تا کتاب حاضر را با توجه به تاریخ ترسیم نقش و نگارها و رعایت تقدم و تاخر زمانی درسه بخش موضوعی کامل کنند: 1- نقشهای تزیینی با فرم بسته، 2- نقشهای ملهم از جاندارن، 3- نقشهای تزیینی گسترشپذیر.
ابراهیم حقیقی در کتاب « نشانهها » که در سال 1384 توسط نشر هفت رنگ منتشر شد، این گونه میگویند: با آن که به ظاهر شکلها به دو گونه هندسی و غیرهندسی هستند اما در واقع شکلهای غیرهندسی خود متشکل از مجموعه ای از شکلهای کوچک هندسی هستند و با آن که شکلهای هندسی و غیرهندسی به ظاهر تناسبات و اندازه های متفاوتی دارند اما با اشراف بیشتر میتوان ملاحظه کرد که اصول و روش طراحی در هر دو گونه آنها یکسان است و در ادامه به قرارگیری آرمها ونشانه در شکل های هندسی پرداختهاند.
هایل برون در کتاب «آرم» که در سال 2001 منتشر شد به بررسی 1- انواع کارکردهای تصویر، با تمرکز بحث بر روی آرم، 2- گونه های کاربردی آرم پرداخته است. در کتاب در رابطه با کارکردها و نقش آرم، به موضوع «ثبت گونه های کاربردی آرم» نیز پرداخته است. این رویکرد به اسلوب و وجه کاربردی آرم نظریهی کاملا جدیدی در عرصه ارتباط تصویری است که توجه و شناسایی آن می تواند در تبیین چگونگی تحقق فرایند ارتباط موثر واقع شود و دریافت پیام را ممکن، عملی و ماندگار سازد.
فهیمه پهلوان در کتاب «درآمدی بر تحلیل عناصر تصویری در آرم» که در سال 1390 توسط نشر دانشگاه هنر منتشر شد، اشاره کرده است که تاکنون روشهای مختلفی برای دستهبندی آرمها و مشخص کردن گونه های متفاوت پیشنهاد شده است. از دیدگاه نشانهشناسی، این دستهبندی برحسب ترکیب عناصر زبانی و شمایلی انجام میگیرد. بر این اساس دستهای از آرمها فقط از عناصر زبانی استفاده می کنند (یک نام، یک یا چند حرف)؛ که آنها را «آرم نوشتاری» مینامیم. دسته دیگر با ترکیب عناصر شمایلی طراحی میشوند؛ که آنها را «آرم شمایلی» مینامیم. دسته سوم، از تلفیق عناصر شمایلی و نوشتاری ساخته شده اند؛ که آنها را «آرم تلفیقی» مینامیم.
مهدی صادقی در کتاب «سومین کتاب سال گرافیک دانشجویی (نشانه)» که در سال 1385 توسط انتشارات رسم منتشر شد، خاطرنشان کرده است که همهی مواردی که کمک می کند تا نشانه در ذهن و چشم مخاطب، زیبا نامیده شود: زیبایی فرم، کمپوزسیون، رنگ، تناسبات و… از یک طرف و زیبایی معنا و ارتباط مفهومی با موضوع و فرم ها، رنگ و کمپوزسیون از سوی دیگر. بنابراین زیبایی صرفاً فرمی نیست، محتوا را هم پوشش میدهد. «آنجایی که طرح نشانه، زیبایی معنا را رعایت کرده باشد اصطلاحاً گفته می شود چه ایده خوبی داشته است».
فرم در حال بارگذاری ...