ای در خصوص هنر معاصر و رویکردهای تازه در هنر، پس از 1960 ضروری می نماید. چنانکه می توان زمینه های این ارتباط و تعامل نو را بیش از هر چیز در تجربیات هنر جدید دید.
امروز در هنر معاصر، شاهد حضور هنرهایی هستیم که، علاوه بر زیبایی شناسی و تخصص و مهارت در یک رشته ی هنری، اندیشه و تفکر و ایده ی نو و انتخاب بهترین بیان برای القاء به مخاطب، اهمیت بسیاری دارد. به همین دلیل هنرمندان استفاده از انواع هنرها و رسانه های قدیم و جدید، و حتی سایر علوم و به ویژه تکنولوژی و امکانات جدید را به کار می گیرند تا به نتیجه ی مناسب برای رساندن هدف و ایده ی خود برسند. بدین ترتیب، هنرمند می تواند با توجه به احساس و نیاز خود انواع هنرها را تجربه کند و حتی از متخصصین در هر رشته کمک بگیرد تا اثر نهایی خود را در قالب یک اثر “هنر جدید” خلق کند.
در این میان کاربرد هنرهای قدیمی و سنتی گذشته (همچون نقاشی، صنایع دستی، مجسمه و انیمیشن و …) که اکثرا طراحی محور هستند، بسیار چشمگیر است. گرچه این هنرها در کنار تکنولوژی جدید، قابلیتهای متفاوتی پیدا کرده اند، اما شاید به علت نوع کاربرد و بیان جدیدشان و همچنین جذابیت تکنولوژی و امکانات جدید، این پیش زمینه و پایه ی سنتی و اصلی دیگر به چشم نیاید.
یکی از این هنرهای قدیمی که امروز کاربردهای وسیع و متنوعی در هنر جدید پیدا کرده، انیمیشن است. نکته ی مهم دراین حوزه، استفاده و کاربرد انیمیشن و قابلیتهای بسیار آن در هنر جدید است. انیمیشن امروزی در معنا و با تعریف سنتی خودش به عنوان یک هنر مستقل، در این دست از آثار هنری مطرح نیست. درست مثل کاربرد سایر هنرهای سنتی گذشته در هنر جدید. مثل نقاشی.
امروز تفکیک مرز میان نقاشی و انیمیشن که با وجود ارتباطشان، در گذشته قابل انجام بود، دیگر امکان پذیر نیست . دلیلی هم برای این کار وجود ندارد. امروز هنرمندان نقاش و انیماتور در کنار هم از قابلیتهای این دو رشته و تعاملات میان آنها استفاده می کنند.
پس، در دوران هنر جدید، دو شاخه ی نقاشی و انیمیشن، به شکلی دیگر ارتباط و تعاملات زیادی با هم دارند. چنانکه در هنر معاصر، امکان و قابلیت نوینی از تعامل و یکی شدن آنها به وجود آمده است. به طوری که هنرمندان معاصر گاه برای ارائه ی ایده و تفکر خود، قالبی
تلفیقی مبتنی بر این دو رشته را استفاده نموده اند. بنحوی که نقاشی و انیمیشن اکنون وارد متن اصلی هنر جدید شده اند.
البته ارتباط و تعامل این دو رشته، مورد توجه و کاربرد در حوزه های مختلف است. بطوریکه از یک سو هنرمندان انیماتور را می بینیم که همچون گذشته برای ساخت فیلمهای خود تا چه اندازه نیازمند نقاشی و هنرمندان نقاش هستند و حتی امروز با نگاهی نو به ساخت انیمیشنهای انتزاعی که کاربرد نقاشی و تعامل این دو رشته در آنها بسیار مشهود است، می پردازند. و از سوی دیگر در دنیای هنر جدید هنرمندان و نقاشانی را می یابیم که برای خلق ایده ی خود و رسیدن به بیان مناسب از قابلیتهای انیمیشن بهره می گیرند. و این دو هنر را در کنار هم و در تعامل با هم به نحوی استفاده می کنند که نتیجه ی نهایی اثر هنری جدیدی است که اصالت آن در حوزه ی هیچ یک از دو رشته ی فوق نیست. بلکه در قالب جدید، فقط ایده و بیان اصالت داشته و دو قالب نقاشی و انیمیشن واسطه های زبانی در خدمت ایده می باشند. در این آثار جدید، اهمیت ایده و سیطره ی آن بر وجوه ساختارهای زیباشناسانه و تکنولوژی آثار نقاشی و انیمیشن قابل درک است.
در حال حاضر با توجه به آثار جدید هنرمندان معاصر و درک اهمیت ایده و مفهوم در آثار هنر جدید، می توان بدون توجه به محدودیت قالبهای هنری، به خلق آثار هنری پرداخت. تا جایی که امروز در طبقه بندی هنرهای معاصر و نام گذاری آنها، دیگر مرزی وجود ندارد.
بدین ترتیب، دیگر مرزی بین نقاشی و انیمیشن مطرح نیست و اثر نهایی که از یکی شدن آنها تحت عنوان هنر جدید به وجود آمده جدا از بررسی تکنیکی و فنی هر یک از دو رشته؛ تنها به لحاظ برتری ایده و بیان متناسب با آن بررسی می شود. و از آن جا که کاربرد نقاشی به عنوان یکی از مهم ترین رشته ها در هنرهای جدید شناخته شده است؛ ضرورت شناخت این نوع آثار و فضاهای مرتبط با آنها جرقه ی اصلی این پژوهش برای یک دانشجوی ارشد نقاشی بود.
در این پژوهش سعی شده تا حد امکان از منابع معتبر و مرجع استفاده شود. اما با توجه به تازگی موضوع، پیشینه و منابع تدوین شده، بسیار کم و محدود بود. لذا از کتابها و مقالات مرتبط با موارد پژوهش استفاده شده و تلاش شده از مطالبی متناسب، برای نتیجه ی بهتر در این منابع استفاده شود. و در نهایت تحقیق میدانی و مصاحبه با هنرمندان و صاحب نظران، کمک بسیاری به روند پژوهش و نتیجه ی نهایی کرده است.
اما به علت محدودیت منابع و کتابهای چاپ شده، برخی از مطالب از مقالات و کتابهایی است که چاپ جدید هستند و دارای نواقص و اشکالاتی مثل عدم وجود توضیحات لازم در رابطه با بعضی اصطلاحات و اسامی خاص می باشند. همچنین در بعضی از ارجاعات، نقل قولها و ارجاع از منابعی دیگر وجود دارد که داخل علامت نگارشی “…” مشخص شده اند و در پاورقی، در صورت وجود، منبع اصلی آمده است. به طور کلی تلاش بر این بوده که در نقل قولها، حتی در موارد نگارشی، دخالتی انجام نشود و بدون هیچ تغییری با حفظ کامل حقوق نویسنده، مطلب ارائه شود. لذا گاهی در ارجاعات کلماتی لاتین در متن وجود دارد. و نیز در بعضی مطالب ترجمه شده، تعدادی از اسامی خاص، به صورت لاتین در متن آورده شده است.
همچنین در بعضی از منابع اینترنتی، نامی از نویسنده و تاریخ مطلب، موجود نبود. که به صورت آدرس مختصر در ارجاع درون متن آمده و در فهرست منابع آدرس دقیق و کامل همراه با تاریخ مراجعه آورده شده است.
فرم در حال بارگذاری ...