وبلاگ

:

 

پژوهش حاضر با عنوان «نقش آموزش رفتارهای شهروندی در شعور جمعی اعضاء سازمان دانش آموزی(مورد مطالعه:اعضاء تشکل پیشتازان و فرزانگان دبیرستان های تهران سال1392)» به روش پیمایشی از نوع توصیفی و تبیینی و با ابزار پرسشنامه ی محقق ساخته با ضریب پایایی 88/0 بر روی یک نمونه 424 نفری شامل(212 نفر عضو پیشتازان (پسر) و 212 نفر عضو فرزانگان (دختر))انجام گرفت.نمونه مورد نظر با روش نمونه گیری تصادفی و سهمیه ای از میان دانش آموزان دبیرستانهای تهران، انتخاب شدند. با توجه به گستردگی مفهوم شعور جمعی و تقارب معنایی با فرهنگ شهروندی؛ « مشارکت مدنی »، « مشارکت سیاسی »، « مشارکت اجتماعی» و « مشارکت ملی »به عنوان مولفه های شعور جمعی در نظر گرفته شدند و بر اساس آنها پرسشنامه ای با 34 سوال تنظیم و توسط جامعه نمونه تکمیل شد. جهت بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون همبستگی اسپیرمن و آزمون من ویتنی استفاده شد. مدل تحقیق مورد نظر از طریق تحلیل مسیر بررسی شد و ضرایب تحلیل مسیر از طریق رگرسیون بدست آورده شد. با توجه به نتایج بدست آمده،  میزان اثر مستقیم متغیر مشارکت مدنی بر شعور جمعی برابر 25/0(ضریب بتا استاندارد شده رگرسیونی) می باشد. اثر مستقیم مشارکت سیاسی بر شعور جمعی برابر 56/0 می باشد. اثر مستقیم مشارکت اجتماعی بر شعور جمعی برابر 269/0 می باشد. اثر مستقیم مشارکت ملی بر شعور جمعی برابر 32/0 می باشد و اثر مستقیم اموزش شهروندی بر شعور جمعی برابر 657/0 می باشد. بنابر این می توان نتیجه گرفت: آموزش شهروندی بیشترین تاثیر را بر شعور جمعی دارد.

 

فصل اول: کلیات طرح

 

1-1- بیان مسأله

 

 از آن جایی که هر انسانی  به صورت شخص، اجتماعی زاده نمی شود، بلکه از طریق آموزش های پی گیر در خانواده و سپس در مدرسه و جامعه، به صورت یک انسان اجتماعی تبدیل می شود. نقش آموزش و در پی آن شناخت و معرفت ناشی از آن مهم و اساسی شمرده می شود.در دوران کودکی تربیت در خانواده صورت میگیرد و با پا گذاشتن به مدرسه آموزش های خانواده در مدرسه ادامه پیدا کرده و کودک در پی این آموزش ها اجتماعی می شود و به دنبال این اجتماعی شدن می تواند فردی مسئول در قبال جامعه و شهر و محیط زندگی خود پرورش یابد یا فردی غیر مسئول نسبت به رفتار خود با دیگران و محیط زندگی خود.بنابراین آموزش های دوران کودکی و نوجوانی و همچنین تداوم آن در بزرگسالی می تواند در توانمند کردن افراد و در پی آن توانمندی جامعه مؤثر باشد.

 

    سازمان دانش آموزی در مدارس می تواند به صورت متمرکزتر این آموزش هارا به منظور ارتقاء شعور جمعی دانش آموزان به آنان منتقل نماید. شعور جمعی، معرفتی است که توسط جامعه شکل می گیرد و تأثیر گذار بر نظم اجتماعی می باشد، که یکی از عناصر مهم و حیاتی در بقاء و دوام هر جامعه ای می باشد و هرچه نظم و انسجام اجتماعی بیشتر باشد، زندگی برای افراد آن  جامعه خوشایندتر و دلپذیرتر است و تعالی همه جانبه افراد آن جامعه را باعث می شود.

 

    این تحقیق به دنبال پاسخ به این سئوال است که آیا آموزش هایی که در سازمان دانش اموزی به اعضاء این سازمان داده می شود آ ن ها را توانمندتر و مسئول تر نموده و موجب ارتقاء رفتار های شهروندی و در پی آن ارتقاء شعور جمعی افراد عضو می شود؟ آیا آموزش شهروندی تأثیری در میزان مشارکت سیاسی،اجتماعی، مدنی وشعور جمعی داشته است؟

 

2-1- هدف های تحقیق

 

هدف کلی این پژوهش از آنجا که به یک مسئله اجتماعی می پردازد،کاربردی است وهدف اصلی شامل: –  شناخت نقش آموزش رفتار های شهروندی در وضعیت شعور جمعی اعضاء سازمان دانش آموزی می باشد.به منظوررسیدن به هدف کلی،دستیابی به اهداف فرعی زیر لازم است:

 

1) تعیین نقش آموزش رفتارهای شهروندی دانش آموزان عضو سازمان دانش آموزی در ابعاد شعور جمعی (مشارکت مدنی،مشارکت سیاسی، مشارکت اجتماعی، مشارکت ملی)آنان.

 

2) شناسایی وضعیت کمیتی(ساعات شرکت در جلسات،سابقه عضویت)و وضعیت کیفی (علاقه به مباحث ارائه شده و رضایت از آموزش دهنده)و تأثیر آن در شعور جمعی دانش آموزان عضو سازمان دانش آموزی.

 

 

 

3) تعیین تفاوت شعور جمعی دانش آموزان عضو سازمان دانش آموزی از نظر جنسیت

 

3-1- اهمیت موضوع تحقیق و انگیزه انتخاب آن

 

در آسیب شناسی هویت جمعی، در جوامع امروزی شاهدانحرافات متنوع و رو به تزایدی هستیم که موجب به هم ریختگی در هویت و شعور جمعی شده و در پی آن اختلال در نظم و انسجام اجتماعی را موجب می شود. مسائل و مشکلات عدیده‌ای که در بعد اجتماعی و سیاسی فراروی کشور قرار گرفته است نیز شایان توجه می‌باشد بحران‌ها و شورشهای اجتماعی، هنجار شکنی، ارزش ستیزی، زیر پاگذاشتن قوانین و مقررات اجتماعی و مهمتر از همه بی‌توجهی به ارزشهای اجتماعی چالش اساسی را فراروی جامعه قرار داده است. که شاید کلید اصلی این معما، بازاندیشی و تأملی مجدد بر وظایف و اهداف نظام آموزشی باشد که در کانون آن تربیت شهروندی قرار دارد، مقوله‌ای که غفلت از آن می‌تواند نتایج زیان بار‌تر از آنچه تاکنون تجربه کرده‌ایم، به دنبال داشته باشد.

 

آموزش و پررش رسمی وسیله مهمی برای تبدیل یک جامعه نامتجانس به جامعه ای یگانه و یک پارچه از طریق توسعه و تقویت فرهنگ و هویت مشترک است.از این رو ظهور دولت های ملی با ایجاد نظام های آموزشی همگانی متقارن بوده است. نهاد های آموزشی وظایف خطیری در ایجاد یگانگی و انتقال ارزش ها بر عهده دارند.

 

سازمان دانش آموزی، به عنوان یک نهاد آموزشی در درون مدارس می تواند به این مهم بپردازد. و در صورت اثبات عملکرد مناسب آن ها می تواند فراگیرتر شده و با گسترش دامنه فعالیت آن در سازمان های مشابه موجبات ارتقاء شعور جمعی جامعه را فراهم آورد.

 

امکانات و فرصتهای متعددی در اختیار نظام آموزش و پرورش قرار دارد که می‌توان از آن در جهت تربیت شهروندی بهره گرفت که از جمله مهمترین آنها افزایش توجه به این مقوله در برنامه‌های درسی مدارس بصورت یک برنامه درسی ویژه تحت عنوان «آموزش شهروندی» است. علاوه براین می‌توان از طریق آموزش معلمان و سایر پرسنل مدرسه، فضای مناسبی را برای آموزش شهروندی در سطح مدرسه و کلاس درس فراهم آورد و از کلیه فرصتهایی که بصورت رسمی و غیر رسمی در اختیار مدارس و معلمان قرار دارد،در این راستابهره گرفت.

 

امروزه در كشورهای بزرگ جهان بخش عظیمی از تحقیقات و منابع، مصروف كشف این حقیقت می شود كه شهروند مطلوب باید دارای چه خصوصیاتی باشد و چگونه می توان این ویژگی ها را در اقشار مختلف جامعه توسعه داد. در مطالعه ای كه با مشاركت بیش از بیست كشور جهان تحت عنوان «مطالعات شهروندی» انجام گرفته است. اهمیت تخصیص موارد فوق آشكار می شود و این در حالی است كه متأسفانه اكنون توجه چندانی به آموزش بنیادین شهروند خوب نمی شود. شهروندی مفهومی چندبعدی و دارای معانی مختلف است كه این اختلاف از تفاوت فلسفه های حاكم بر هر جامعه و ارزش های آن نشأت می گیرد. اما فاكتوری كه بیشتر مورد توجه جامعه شناسان است انطباق تعریف شهر با شهروند است. نتایج مطالعات نشان داده كه مفهوم شهروندی حداقل شامل چهار عنصر اصلی «هویت ملی، تعلقات اجتماعی و فرهنگی و فراملیتی، نظام اثربخش حقوقی و مشاركت مدنی و سیاسی است.» این مفاهیم دارای ارتباط درونی و تعامل با یكدیگرند و در حقیقت چهار انعكاس یک واقعیت هستند، یعنی مفهوم شهروندی.

 

4-1- سؤالات و فرضیه های تحقیق(بیان روابط بین متغیر های مورد مطالعه):

 

– سؤالات تحقیق

 

1) آیا نمود رفتار های شهروندی در بین دانش آموزان عضو سازمان دانش آموزی یکسان است؟

 

– آیا مدت آموزش، تفاوتی در شعور جمعی اعضاءسازمان دانش آموزی ایجاد می کند؟

 

2) چه عواملی در متفاوت بودن رفتار های شهروندی و شعور جمعی نقش دارد؟

 

– آیا دختران و پسران بطور یکسان از این آموزش ها بهره برده اند؟

 

3) آیا کمیت و کیفیت بهره گیری از کلاس های آموزش شهروندی در شعور جمعی اعضاءسازمان دانش آموزی تأثیر داشته است؟

 

4) آیا آموزش های هدفمند به منظور ارتقاء رفتار های شهروندی در بین اعضاء سازمان دانش آموزی در ابعاد شعور جمعی( مشارکت مدنی، مشارکت سیاسی، مشارکت اجتماعی،مشارکت ملی) آنان تأثیر دارد؟

 

5) جامعه پذیری شهروندی چگونه در شعور جمعی اعضاء سازمان دانش آموزشی تأثیر می گذارد؟

 

– فرضیه های تحقیق

 

فرضیه اصلی:

 

1- آموزش های هدفمند به منظور ارتقاء رفتار های شهروندی در بین اعضاء سازمان دانش آموزی در ابعاد شعور جمعی( مشارکت مدنی،مشارکت سیاسی،مشارکت اجتماعی،مشارکت ملی)آنان تأثیر دارد.

 

فرضیه های فرعی:

 

– آموزش های شهروندی برارتقاء مشارکت ملی اعضاءسازمان دانش آموزی موثر است.

 

– آموزش های شهروندی برارتقاء مشارکت مدنی اعضاءسازمان دانش آموزی موثر است.

 

– آموزش های شهروندی برارتقاء مشارکت سیاسی اعضاءسازمان دانش آموزی موثر است.

 

– آموزش های شهروندی برارتقاء مشارکت اجتماعی اعضاءسازمان دانش آموزی موثر است.

 

– کمیت و کیفیت بهره گیری از کلاس های آموزش شهروندی در شعور جمعی اعضاءسازمان دانش آموزی تأثیر دارد.

 

– سابقه عضویت در سازمان دانش آموزی، تفاوت  در شعور جمعی اعضاءسازمان دانش آموزی ایجاد می کند.

 

– علاقه به شرکت در کلاس های سازمان دانش آموزی ،سبب ارتقاء شعور جمعی دانش آموزان می شود.

 

-رضایت دانش آموزان از مربیان بر شعور جمعی دانش آموزان تاثیر دارد.

 

5-1- مدل تحقیق

 

در این تحقیق شعور جمعی و رفتار های شهروندی تحت تأثیر معرفت و شناخت حاصل از محیط پیرامون، خصوصا آموزش های هدفمند ارائه شده توسط سازمان دانش آموزی مورد بررسی قرار میگیرد.

 

    این تحقیق در چارچوب جامعه شناسی معرفت و نظریه های پیرامون آن صورت می گیرد. در جامعه شناسی معرفت، جامعه شناسان به دنبال کشف ارتباط میان پدیدارهای اجتماعی بوده اند، در یک سوی این رابطه معرفت  ( انواع مختلف نظام های فکری، اندیشه و فرهنگ، فراورده های ذهنی، معرفت علمی، معرفت دینی، فلسفی، سیاسی، حقوقی و هنری و ….) و در جانب دیگر شرایط اجتماعی و وجودی ( عوامل نهادی، ساختی، شخصیتی، فرهنگی، سیاسی و ….) قرار دارد.جامعه شناسان معرفت می خواهند چگونگی این ارتباط را دریابند. و فرایندی را که از طریق آن انواع معرفت شکل می گیرد و ثبات و تحول می یابد بررسی کنند.