وبلاگ

بیان مسئله و رویکرد تحقیق

رشد و توسعه روز افزون شهرنشینی با گسترش کالبدی شهرها رابطه مستقیم دارد.توسعه فیزیکی شهرها دوری از طبیعت و قطع رابطه انسان با محیط زیست طبیعی باعث شده است در سال های اخیر شیوه زندگی،نوع تفریحات و نیازهای اجتماعی مردم تغییر قابل توجهی کند.بنابراین،شناسایی مکان های زیست محیطی و طبیعی نزدیک مناطق شهری با هدف ایجاد فضاهای تفریحی که بتوان همه مردم در هر سن و طبقه ای از پارک و فضاهای تفریحی استفاده کنند،ضرورت دارد.

از اواسط دهه 1980 ، طبیعت گردی ستون اصلی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه را تشکیل میدهد.(فنل،1385) به همین دلیل سال 2002 میلادی به سال بین المللی اکوتوریسم معرفی گردیده است که این نام گویای اهمیت جهانی اکوتوریسم در ابعاد زیستمحیطی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است. اتخاذ این تصمیم از سو ی سازمان ملل متحد حاکی از اهمیتی است که این سازمان به توسعه توریسم به عنوان یک نیروی اجتماعی، اقتصادی وضرورت حفاظت از محیط طبیعی در سطح جهان قایل است. کشور ایران که می توان آن را کشورچهار فصل نامید، جزو ده کشور برتر جهان در زمینه جاذبه های گردشگری می باشد. همچنین ایران از نظر جاذبه های اکوتوریستی و تنوع اقلیمی جز پنج کشور برتر دنیاست. در عمران منطقه ای، به وجود آوردن قطب های سیاحتی در مناطقی که دارای جاذبه و منابع کافی می باشند ، کمک بزرگی به توسعه می نماید. ارزشمند کردن نواحی مستعد گردشگری که از نظر اقتصادی در حال رکود می باشد با ایجاد مشاغل جدید و منابع تکمیلی و ثانوی درآمد، این امکان را می دهد که مهاجرت ها ی روستایی کاهش یابد.

گردشگری با انتقال قوه ی خرید مناطق شهری و صنعتی به نقاطی که توسعه چندانی ندارد بین این مناطق تعادل ایجاد می کند و چهره تجارت محلی و منطقه ای را با توجه به میزان اعتبار آن دگرگون می کند. استان مازندران یکی از قطب های گردشگری کشور محسوب می شود،حاشیه رودخانه تجن با دارا بودن جاذبه های طبیعی فراوان و منابع کافی، امکانات مناسب برای این بعد توسعه را داراست اما متأسفانه به علت مشکلات مختلف از جمله عدم آشنایی با صنعت گردشگری، مشکلات اقامتی مشکلات مربوط به رفت و آمد و کمبود

 سرمایه برای توسعه و تجهیز امکانات ، تعداد مراکز تصمیم -گیری در استان و عدم توجه به تبلیغات و در نتیجه عدم شناخت مراکز سیاحتی و توریستی تاکنون این جاذبه ها ی طبیعی نتوانسته ان طور که باید در امر توسعه ی اکوتوریسم و در نتیجه توسعه منطقه ای مؤثر واقع شود. شناسایی و معرفی این جاذبه های طبیعی و گردشگری در ناحیه گامی در جهت توسعه اکوتوریسم و در نهایت دستیابی به توسعه پایدار خواهد بود.

پژوهش حاضر تلاش  می کند پتانسیل ها و توانمندهای اکوتوریستی حاشیه رودخانه تجن از جنبه ها ی متفاوت محیطی – اکولوژ یکی، اجتماعی ،اقتصادی، فرهنگی مورد بررسی قرار داده و عوامل تأثیرگذار بر آن تجزیه و تحلیل نموده و در واقع راهبردهایی در جهت ارتقاء و بهبود اکوتوریسم ناحیه ارائه نمایم.

اهمیت و ضرورت موضوع

 در سال های اخیر ملاحظات اکولوژیکی و زیست محیطی موجب گردید تا اکوتوریسم به عنوان سازگارترین نوع گردشگری بیش از سایر اشکال گردشگری مورد توجه قرار گیرد. در واقع این نوع گردشگری جهت پیشرفت اقتصادی هر کشور، مردم بومی منطقه و حفظ ارزش های طبیعی، زیستمحیطی و فرهنگی مناطق گردشگری مناسب تشخیص داده شده است. از این رو توسعه این بخش جزء اهداف اصلی صنعت گردشگری در نظر گرفته می شود توسعه فعالیت های گردشگری می تواند مشاغل متعددی را در بازار کار عرضه کند و با اشتغال مستقیم و غیر مستقیم موجب تولید زنجیره ای از فعالیت ها شود. اشتغال در هتل ها، رستوران ها، آژانس های مسافرتی، شرکت های حمل و نقل، تأسیسات ورزشی همچون قایقرانی و … به طور مستقیم و تقویت بازار صنایع دستی و تولیدات محلی و به طور کلی اشتغال کلیه کسانی که به شکلی از اشکال گردشگری منتهی می گردد، جملگی توان اشتغال زایی را نشان می دهد، ضمن آن که به موازات بهبود فضای اشتغال و درآمد ، اثرات اجتماعی و روان شناختی مهمی را در منطقه ایجاد می کند.

با توجه به این که بهره برداری از توان های توریستی در هر منطقه می تواند زمینه ای پویا و فعال برای توسعه آن در پی داشته باشد ساحل رود خانه تجن با داشتن توان ها و جاذبه های اکوتوریستی بسیار غنی بویژه شرایط آب و هوایی و طبیعی پاك، نقش مهمی در توسعه اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی ناحیه ایفا می نماید.

اهداف  

-شناسایی پتانسیل های موجود در حاشیه رودخانه تجن و بهره برداری بهینه از آن ها

– کمک به شکوفایی اقتصاد حاشیه رودخانه تجن از جمله ایجاد اشتغال و تقویت سرمایه گذاری بخش خصوصی و ارتقاء سطح کمی و کیفی در آمد ساکنان منطقه

– شناخت عوامل تاثیر گذار بر توسعه گردشگری در حاشیه رودخانه تجن شهر ساری

– ارائه طرحی نو مناسب با محیط