رشد شتابان شهرنشینی با گسترش بی رویه کالبدی و استقرار نامتعادل جمعیت در مراکز شهری همراه بوده است. جابجایی جمعیت در مراکز شهرها، ظهور و گسترش پدیده اسکان غیر رسمی عمدتاً در حاشیه شهرها و همچنین  ادغام بافتهای روستایی واقع در مجاور کلان شهرها با بافت شهری موجب بروز مسایل جدی در ساختار و سازمان فضایی، کارکردی و اجتماعی شهرها شده اند. نواحی مرکزی شهرهای قدیمی با توجه به تحولات و همچنین بی توجهی مدیریت شهری دچار رکود و فرسودگی شده اند. بسیاری از این بافتها با خروج مالکان و ساکنان قدیمی خود به مقصد مهاجران و اجاره نشینان کم درآمد مبدل گشته اند.

بی توجهی به این بافتها و تخریب آنها نابودی سرمایه ای میشود که افزوده شدن بر ارزش آنها سالها به طول انجامیده است، و این موضوع با هیچ یک از اصول توسعه پایدار سازگار نیست. از سوی دیگر این بافتها اکنون تبدیل به سرمایهای طبیعی و مختص این سرزمین شدهاند. بنابراین فرصتی پدید میآورند که در صورت توجه جدی به آنها و انجام سرمایهگذاریهای لازم بر روی آنها به فرصتی برای کسب و کار و سود آوری پایدار تبدیل خواهد شد. (شهابیان، 1386، ص 22).

بنابراین دستیابی به توسعه موزون، متعادل و پایدار شهری، استفاده از ظرفیتهای کالبدی، اقتصادی و اجتماعی موجود در درون محدوده قانونی شهرها و تعادل بخشی به استقرار جمعیت و جلوگیری از گسترش بیرویه شهرها ( توسعه درونی) و همچنین فراهم کردن امکان زندگی سالم، ایمن و استاندارد برای بخش قابل توجهی از جمعیت شهری که در بافتهای نابسامان و فرسوده ساکن اند؛ از اهداف پیش روی برنامه ریزان  است. تحقیق حاضر مربوط به شهر ماسوله میباشد که به لحاظ بسیاری از شاخصهای مورد ارزیابی با محدودیتهای قابل توجهی مواجه است. مشکلاتی از قبیل نابسامان بودن عرض شبکه معابر، نامناسب بودن آسفالت کف معابر، فرسودگی شدید بناها، آبگرفتگی پارهای از معابر هنگام بارندگی و سایر مشکلات آسیب پذیر بوده و به دلیل سر عت تحولات در بخشهای دیگر شهر نتوانسته خود را با تحولات نوین شهری منطبق سازد، سایر مشکلات اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی نیز بر مشکلات آن افزوده است. تحقیق حاضر در صدد است تا با ساماندهی کالبدی این شهر از روند فرسودگی و تخریب بافت جلوگیری کرده و با تجدید حیات و برنامه ریزی به لحاظ کالبدی و توانمندسازی به لحاظ اجتماعی بر حل برخی از مشکلات آن بپردازد.

تحقیق حاضر در صدد است تا با ساماندهی و بهسازی بافت فرسوده بر حل برخی از مشکلات آن بپردازد . بدین ترتیب زمینه احیای و ساماندهی بافت مذکور را فراهم آورد و با مناسب نمودن آن با امکانات و شرایط کنونی زندگی را به ساکنین این محله هدیه کند. بر این اساس،

فصل اول: شامل کلیات طرح تحقیق، بیان مسئله و اهمیت آن ، ضرورت تحقیق، اهداف تحقیق، سوالات تحقیق، فرضیه های تحقیق، روش و مراحل و فرایند تحقیق، مشکلات و محدودیتهای تحقیق، تعریف مفاهیم و واژهها و پیشینه تحقیق میشود.

چار چوب فصل دوم به شرح زیر تنظیم شده است.

بخش نخست به بررسی برخی از مهمترین اندیشه های مرتبط با مباحث ساماندهی و توانمندسازی بافتهای کهن شهری از زمان شکل گیری تا زمان حاضر اختصاص یافته است.

در بخش دوم، تجارب علمی مختلف و نمونه های اجرایی و ساماندهی و توانمندسازی در کشورهای مختلف و شهرهای منتخب از ایران مورد مطالعه قرار گرفته است.

در بخش سوم، به تحولات سالهای اخیر در ایران و روند برنامه ریزی و ساماندهی و سیاست گذاریها در بافتهای کهن شهری در ایران پرداخته شده است.

فصل سوم: به بررسی ویژگیهای جغرافیای، طبیعی ، انسانی  و اقتصادی شهر می پردازد.

فصل چهارم: به بررسی  و تحلیل بافت شهر ماسوله  مربوط می شود و نیز به نقد و ارزیابی میپردازد.

فصل پنجم: که آخرین فصل این تحقیق است به بررسی و ارزیابی فرضیات، نتیجه گیری در چارچوب فرضیه های  تحقیق مطرح شده در فصل اول میپردازد و سرانجام با ارائه پیشنهاداتی به پایان رسیده است.

1-1: بیان مسئله

تاریخ شهرنشینی در کشور ما دارای پیشینه ای بسیار دیرین است. شهرهای ایران (و البته تعدادی از روستاها) به دلیل برخورداری از

 ویژگی هایی ممتاز معماری دارای بافت های باارزش هستند. معمولاً در بافت های شهری چند فعالیت مهم اتفاق می افتد که اصلی ترین آنان سکونت، کسب و کار، تردد و… است.  این بافت ها بنا به شرایط اقلیمی، فرهنگی، اجتماعی شکل گرفته و ویژگی هر منطقه آن ها را از هم متمایز می سازد. تغییر شکل بافت ها و اساساً شهرسازی در ایران در دوره ی صفوی اتفاق افتاد و در دوره- ی قاجار ادامه یافت.

بافت های فرسوده، بخش قابل توجهی از پهنه بسیاری از شهرهای کشورمان را تشکیل می دهند که به دلیل معضلات خاص خود از گستره حیات شهری خارج گشته و به بخش های مسأله دار شهرها تبدیل شده اند. این بافت ها علاوه بر مسائل و مشکلات کالبدی، ابعاد و کیفیات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی شهر و فضاهای شهری را نیز دچار تنزل نموده و حضور انسان در فضاهای شهری را با معضل روبه رو یا مختل می سازند. بنابراین، زدوده شدن خاطرات جمعی و افول حیات شهری، که به از بین رفتن سرزندگی و نشاط بافت، منجر می گردد، از عواقب افت شاخصه های کیفی در فضاهای شهری این پهنه های فرسوده محسوب می شود. اتخاد تصمیمات صحیح و انتخاب نوع مناسب و متناسبی از مداخله در این گونه بافت ها، که به ارتقاء کیفیت فضاهای شهری در این بافت ها نیز بپردازد، جهت بازگرداندن هویت و حیات شهری ضروری به نظر می رسد.

تجارب کشورهای مختلف نشان می دهد که بهسازی و مرمت بافت های شهری به طور مجزا و مستقل از بناهای تاریخی و به عنوان عنصر شهری، زنده و پویا تا جنگ جهانی دوم هیچگاه مورد توجه کنگره های مرمت قرار نگرفته بود. نخستین سمینار بین المللی که آشکارا به مرمت و حفاظت بافت های شهری توجه کرد، کنگره «گوبینو» در سال 1960 بود. تدوین کنندگان منشور جهانی آمستردام در سال های بعد(1975) خواستار اعمال تغییرات وسیعی در موازین قانونی و مقررات اجرایی شدند به نحوی که بتوانند در آشتی دادن فضاهای کالبدی قدیمی با فضای زندگی مدرن توفیق یابند.

در ایران با توجه به پیشینة تاریخی استفاده از خشت و گل در معماری ایران، پوشش خزه و گلسنگ و انواع گیاهان علفی روی بام بناهای مناطق مختلف كشور چون آذربایجان، گیلان و مازندران، بام های خانه های كوهستانی و روستاها استفاده می شده است كه نمونه بارز آن خانه های شهر تاریخی ماسوله است كه در آن بام خانه های پایین تر به عنوان حیاط خانه های بالایی عمل می كنند.

شهر ماسوله یکی از شهرهای ایران و استان گیلان می باشد که در ناحیه کوهستانی شهرستان فومن واقع شده از شمال و شمال شرق به شهرستان ماسال و توابع آن، در جنوب به ارتفاعات و نقاط ییلاقی زنجان و در غرب به ارتفاعات شهرستان خلخال محدود است، شهر ماسوله با موقعیتی که دارا است تنها از طریق یک جاده آسفالته با مرکز شهرستان ارتباط دارد. مجموعه ماسوله به گونه ای بنا شده که با توجه به شیب زیاد زمین و کم بود زمین مسطح، جواب گوی ساکنان آن باشد. شکل پلکانی و مطبق شهر که در امتداد شیب کوه رو به جنوب و در طول خطوط توپوگرافی زمین کشیده شده است، پاسخ گوی فعالیت های روز مره ی شهر ماسوله است. این شهر شامل چهار محله اصلی است که همه ی آن ها حول بازاری چهار طبقه که به منزله ی قلب شهر است، شکل گرفته اند. این امر گویای این حقیقت است که کالبد بازار و حیات اقتصادی آن اصلی ترین معیار در شکل گیری کل شهر بوده است.

بافت ماسوله از نوع بافت های دارای میراث شهری است. بافت های دارای میراث های شهری بافت هایی هستند که در برگیرنده آثار به جای مانده از گذشته و جایگزین ناپذیری هستند که می توانند در آگاهی جوامع از ارزش های فرهنگی و گذشته خود کمک کند. حفظ آن ها علاوه بر، بر انگیختن غرور ملی و ایجاد حس هویت، بر کیفیت زندگی نیز می افزاید. این آثار که به یکی از سه دوره باستان، دوره تاریخی و یا معاصر تعلق دارد، یا به ثبت آثار ملی رسیده اند و یا در لیست میراث های باارزش سازمان میراث فرهنگی و گردشگری قرار می گیرند. در نتیجه حفظ و مرمت و بهسازی این بافت ها از ارکان حفاظت آنها محسوب می شود. اما در سال های اخیر متروكه بودن مغازه ها و در نتیجه نفوذ آب های نزولی و صعودی به بام و دیوارها و هجوم حشرات وكرم های چوب خوار، در مجموع شرایطی را برای كالبد بازار ماسوله به وجود آورده بود كه بخش هائی از بام به كلی فرو ریخته و بخش های دیگر در شرف تخریب بود. این شرایط در صورت نبود مداخلات مرمتی طی یک سال منجر به تخریب صد در صد بام بنا و در نتیجه آسیب دیدگی كلی تمام ساختمان می شد. از آنجا كه این بخش از بازار تنها بخش دو طبقه باقی مانده از بازار قدیم ماسوله بود، حفاظت و مرمت از آن ضروری و فوری به نظر می رسید، در نتیجه برنامه حفاظتی و بهسازی بنا از همان بدو تخریب اولین بخش بام به گونه ای هماهنگ و طراحی شده ضرورت پیدا كرد.

از آن جا که مصالح به کار رفته در بافت ماسوله نیز عمدتاً از انواع خشتی، و آجر و چوب و یا آجر و آهن بدون رعایت اتصالات افقی و عمودی و فاقد استاندارد بود و به تدریج و با گذر زمان استحکام بناها کاسته شده و رو به فرسودگی میرفت. ساختمان های موجود عمدتاً قدیمی که یا فاقد رعایت استانداردهای فنی بودند به گونه ای که غیر استاندارد بودن آن ها از ظاهر ساختمان قابل تشخیص بود. ابنیه این بافت عمدتاً تاب مقاومت در مقابل زلزله ای با شدت متوسط را نداشت. در نتیجه عملیات مرمت و بهسازی این شهر تاریخی صورت پذیرفت.

در عملیات بهسازی اصل بر وفاداری به گذشته و حفظ آثار هویت بخش درآن هاست. فعالیت بهسازی با هدف استفاده از امکانات بالقوه و بالفعل موجود و تقویت جنبه های مثبت و تضعیف جنبه های منفی از طریق حمایت، مراقبت، نگهداری، حفاظت، احیاء استحکام بخشی و تعمیر صورت می پذیرد. دخالت در این بافت ها مستلزم رعایت ضوابط و مقررات ساختمان میراث فرهنگی می باشد که در شهر ماسوله نیز صورت پذیرفت.

بهسازی شهرها طبیعتاً بر توسعه فضایی_کالبدی شهر تاثیر بسزایی دارد. یكی از مهمترین مباحث شهر و شهر نشینی در ایران امروز، بررسی و تحلیل رشد و توسعه فضایی – كالبدی شهر و شهرنشینی است.

نوسازی و بهسازی یک بار برای همیشه رخ نمی دهد بلکه امری است مداوم که در نهایت می بایست به سیستمی خودجوش تبدیل شود. این امر آنی و سریع نیست بلکه فرایندی حساس و پیچیده است که نیاز به طراحی برنامه های هدفمند کوتاه مدت، میان مدت، بلند مدت دارد و برای دستیابی به ساماندهی و احیای موفقیت آمیز، به شناخت دقیق بافت قدیمی و کل سیستم شهر و نظام منطقه ای نیاز است. همچنین باید به ابعاد اقتصادی، اجتماعی و کالبدی و مسائل و مشکلات بافت قدیمی شهرها توجه نمود.

این فرایند پویا و مداوم که در طی آن محدوده فیزیکی شهر و فضاهای کالبدی آن در جهات مختلف از حیث کمی افزایش و از حیث کیفی تغییر می یابد، اگر سریع و یا بی برنامه باشد به ترکیب فیزیکی مناسبی از شهر نخواهد انجامید، در نتیجه چهره، سیما و پیکره شهر را دگرگون می سازد و باعث ناکار آمدی، فرسایش فضاها و فعالیت های شهری می گردد و چهره و معنایی متفاوت را القا می کند.

از این منظر و با توجه به نقش ماسوله در عرصه فضایی استان گیلان و حوزه عملكردی آن در مقیاس بین المللی، ملی، منطقه ای، ناحیه ای و محلی و از سوی دیگر برخورداری منطقه مورد مطالعه ماسوله و حوزه پیرامونی آن از ویژگی های طبیعی_ محیطی، در این پژوهش به بررسی نقش سیاست های بهسازی شهری در تغییر و تحولات کالبدی شهر ماسوله پرداخته می شود

کشور ایران بدلیل برخورداری از تمدنی بزرگ و پیشینه تاریخی چند هزار ساله و شرایط اقلیمی مناسب یکی از ده ها کشور باستانی و تاریخی جهان است.

استان گیلان نیز بدلیل برخرداری از آب و هوای معتدل و نیز مناطق ییلاقی مستعد از جمله دیلمان که همواره مورد توجه طبیعت گردان قرار گرفته و شاهد انبوه مسافران در این استان و منطقه می باشیم. و همچنین بدلیل شرایط گوناگون اقلیمی و شکل هندسی راه، شیب، پیچ و خم جاده ای، توپوگرافی، اقلیم و امکانات اقامتی و رفاهی اسکان و ماندگاری گردشگران این قطعه گویای توجه قابل توجه ای می باشد. به هر صورت در دنیای امروز شرایط اقلیمی و حمل و نقل از اهمیت بسزایی برخوردار است بویژه راه های زمینی در تکنولوژی حمل ونقل جاده ای بسیار قابل ملاحظه است زیرا  بسیاری از نقاط دنیا و کشور ما امکان استفاده از حمل و نقل آبی و هوایی وجود ندارد. هزینه جابجایی با هواپیما بالا بوده و در همه شهرها فرودگاه دایر نیست ولی اکثریت مردم می توانند از وسایل نقلیه جاده ای استفاده نمایند. توسعه کارخانجات ساخت اتومبیل های سواری– اتوبوس– کامیون و کامیونت در چند سال اخیر و ارائه تسهیلات بانکی جهت خریداران و تولید بیشتر اتومبیل از یکسو و رواج فرهنگ استفاده از اوقات فراغت  (بخاطر ماشینی شدن زندگی و رشد توسعه شهرها و خستگی روحی) از طرف دیگر ترددهای جاده ای در ایران روز به روز بیشتر کرده است. به رغم افزایش بزرگراه ها و احداث بیشتر هنوز بسیاری از راه های زمینی از امنیت کافی برخوردار نبوده و تصادفات رخداد در محورهای ارتباطی هنوز قابل ملاحظه است. طبق اعلام پزشکی قانونی (در 3 ماه اول 1383 حدود 14700 هزار نفر از مردم دچار سانحه حاصل از تصادف اتومبیل و موتورسیکلت شده اند که حدود 64 درصد آنها از قشر جوان بوده اند). بدیهی است در صورتی که تصادفات منجر به فوت یا جرح شدید افراد شود، بخش قابل توجه ای از نیروی انسانی مملکت از دست رفته و از نظر اقتصادی هزینه های زیادی به بخش دارو و درمان، نیروی کار به بودجه کشور تحمیل        می کند.

یکی از عوامل مهم تصادفات، عوام طبیعی نظیر (پستی و بلندی و شیب نقاط کوهستانی، گردنه ها– وقوع سیل– زلزله، عناصر اقلیمی مانند باران – برف، مه گرفتگی، تابش شدید نور خورشید، تاریکی شب و کاهش دید و …) می باشد. عوامل دیگر را می توان جزو عوامل انسانی

 محسوب نمود. مثل بی­احتیاطی رانندگان، مشکل مدیریت جاده ای، کمبود علائم جاده ای و نقص وسایل نقلیه و غیره. استان گیلان یکی از استان های پرجمعیت کشور می باشد. و به دلیل برخورداری از عناصر محیطی زیبا، جاذبه های توریستی زیادی دارد. بدین لحاظ تردد در محورهای استان قابل ملاحظه می باشد. محورهای درون شهری و برون شهر شهرستان دیلمان بعنوان نقطه اتصال شرق به غرب گیلان است. به همین سبب در این تحقیق، عوامل تصادفات آن مورد بررسی قرار می گیرد. تأکید این رساله بر نقش و اثر عوامل اقلیمی بر تصادفات این محورهای دیلمان می باشد. چون عناصر اقلیمی، هر یک می تواند به نحوی بر تصادفات جاده ای تأثیر داشته باشد. در این تلاش شده تا ترتیب اولویت هر یک از عناصر (براساس داده های موجود) مشخص گردد.

که بر همین اساس این پایان نامه برای ارائه راهکارها و کاهش و کنترل تصادفات در 5 فصل تدوین یافته فصل اول کلیات تحقیق، فصل دوم مبانی نظری تحقیق، فصل سوم مشخصات جغرافیایی محدوده مورد مطالعه، فصل چهارم  یافته های تحقیق و فصل پنجم جمع بندی،  نتایج و پیشنهادات و منابع و مآخذ.

1 بیان مسئله

ایمنی عبور و مرور یکی از اصول اساسی مهندسی ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل می باشد بطوری که در کشورهای توسعه یافته همگان باتوسعه سایر بخشهای مهندسی ترافیک، موضوع ایمنی نیز مورد توجه قرار می گیرد و با انجام مطالعات و فراهم آوردن تمهیدات لازم سعی شده است که تصادفات و پیامدهای ناشی از آن را تا حد ممکن به حداقل برساند. از موضوعات قابل توجه در برنامه ریزی و طراحی جاده ها و راه های جدید، بررسی آثار پدیده های اقلیمی در مقیاس محلی، بر حمل و نقل جاده ای است، هدف، تأمین ایمنی و سلامتی دائم استفاده کنندگان و همچنین حفظ ارزش اقتصادی جاده­ها است. در واقع جاده ها شریان حیاتی جامعه و در ارتباط مستقیم با شرایط جوی می باشد و اثرات آن را به خوبی بر روی آن       می توان مشاهده نمود. بطوری که اگر شرایط جوی مناسب باشد میزان تردد به حداقل رسیده و یا موجب بسته شدن راه می گردد.

کشور ایران بخش عظیمی از فلات ایران را شامل می شود که در عرض های متوسط منطقه معتدله نیمکره شمالی واقع شده است. وجود تنوع توپوگرافی از حیث گسترش و همچنین ارتفاع سبب شده که ویژگیهای مناطق مختلف از نظر پارمترهای اقلیمی متفاوت باشد و در واقع عامل توپوگرافی ویژگیهای اقلیمی مانند مختلف را دگرگون کرده است. شبکه راه های کشور از بخش های مختلف این رشته کوهها و از ارتفاعات عبور می کند و اغلب راه های کوهستانی در شمال غرب و مرکز ایران در ماه های سرد سال پوشیده از برف بوده و به لحاظ برودت بیش از حد هوا، سطح راه ها بخبندان است.

استان گیلان به دلیل وجود بارندگی های شدید و سایر عوامل جوی و با توجه به مخاطرات و حوادث جانی و مالی جبران ناپذیر ناشی از وضعیت بد جوی به وجود آمده در سالهای اخیر در اکثر جاده ها ی ارتباطی به ویژه مناطق کوهستانی استان، لزوم تاسیس یک شبکه ایستگاه های هواشناسی جاده ای که بتواند کلیه     برنامه های دیده بانی و تجزیه تحلیل مورد نیاز جهت ارائه خدمات مربوط به امور حمل و نقل اقتصادی و اجتماعی را انجام دهد ضروری می باشد. لذا منطقه مورد مطالعه نیز از این حیث مستثنی نبوده و لزوم مطالعه و بررسی عناصر اقلیمی و تأثیر آن بر افزایش و کاهش تصادفات جاده ای در محور دیلمان امری ضروری خواهد بود

یکی از شاخص های امنیت، توسعه گردشگری در کشور است که می تواند در قالب های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی تجلی پیدا کند. همین طور وجود صنعت گردشگری در یک منطقه و تردد گردشگران در یک مقصد موجب به وجود آمدن امنیت می شود اما این قضیه همیشه صادق نیست، چون در برخی مواقع وجود پدیده گردشگری و رفت وآمد گردشگران باعث ناامنی شده است. با این وجود صنعت گردشگری و مقوله امنیت ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. یعنی اگر امنیت نباشد، صنعت گردشگری نیز عرض اندام نخواهد کرد. امنیت در معنای گسترده یکی از مهم ترین مسائلی است که در میزان تقاضای گردشگران خارجی برای سفر به ایران و هر کشور دیگر تاثیر گذار است. به این ترتیب امنیت داخلی وملی شاخص ترین عامل گسترش گردشگری در هر کشوری است که می خواهد خود را با مشخصات کشورهای پیشرو در امرتوریسم تطبیق دهد. اکنون کارشناسان گردشگری بر این باورند که رابطه امنیت ملی و گردشگری باید موردتوجه قرار گیرد به طوری که تعریف جدیدی از امنیت ملی درسایه حضور گردشگران خارجی و شناخت واقعیت های داخلی و انتقال آنها به خارج یک ابزار ضروری و لازم است. نقش و تاثیر صنعت جهانگردی در ترسیم امنیت ملی یک کشور چنان است که اکثریت کشورهای توسعه یافته با وجود دارابودن منابع کلان اقتصادی و درآمد، ترجیح می دهند روی صنعت توریسم متمرکز شوند. حضور مستقیم بازدیدکنندگان و گردشگران در یک کشور علاوه بر توسعه اقتصادی و تبادلات فرهنگی، آن کشور را به عنوان یک قطب امن گردشگری به جهانیان معرفی می کند. استان گیلا ن با دارابودن پتانسیل جغرافیایی از جمله دریا، ساحل، کوه و جنگل و سایر جاذبه های گردشگری همیشه مورد توجه گردشگران بوده و با ورود این مسافران یکی از سازمان های درگیر را می توان پلیس راهنمایی و رانندگی دانست که در صدد امنیت جان گردشگران می باشند. لذا این پایان نامه در تلاش است به  تحلیل پایگاه های راهنمایی و رانندگی و نقش آن در احساس امنیت گردشگری درحوزه غرب پرداخته براین اساس به پنج فصل زیر تقسیم شده است.

فصل اول :  کلیات تحقیق

فصل دوم : مرور منابع، ادبیات تحقیق و پیشینه تحقیق

فصل سوم : روش اجرای تحقیق، مواد و روش

فصل چهارم : تجزیه تحلیل داده ها و یافته های تحقیق

فصل پنجم : بحث، نتیجه گیری و پیشنهادات می باشد.

این تحقیق مشتمل بر جدول، نمودار،  نقشه و تصویر و مآخذ فارسی و لاتین و   صفحه می باشد.

1بیان مسئله

امنیت از عوامل تأثیر گذار در توسعه و ترویج توریسم و جهانگردی در یک کشور میباشد. امنیت اولین و اساسی ترین نیاز یک گردشگر محسوب میشود. آسایش، راحتی و امنیت از مسائل و عوامل است که میتواند انسان را به سوی گردشگری فرا خواند. توسعه صنعت گردشگری در یک کشور نشانگر ثبات امنیت ملی است و یک از علل رونق گردشگری در کشور توجه دولت به تامین امنیت گردشگری است (ارمغان، 1391، ص2).

امنیت مالی و جانی گردشگران به طور مستقیم برمیزان جذب گردشگر مؤثراست و فقدان آن توسعه گردشگری را ناممکن می سازد. ایران جزو ده کشور اول دنیا از نظر داشتن جاذبه های گردشگری است، اما به علت عدم برنامه ریزی و بی توجهی به این صنعت عظیم از کسب در آمدهای ناشی از آن بی بهره مانده است. استان گیلان با داشتن جاذبه های تاریخی، شرایط آب و هوایی و موقعیت جغرافیایی از پتانسیل بالایی در جذب گردشگری برخوردار است. قابلیت دسترسی به خدمات و تسهیلات شهری یک معیار اساسی برای ارزیابی کیفیت زندگی در مناطق مسکونی محسوب می گردد. بنابراین ارزیابی، پتانسیل ومحدودیت های موجود در هر منطقه در خصوص خدمات وتسهیلات مورد نیاز، از اصول اولیه برنامه ریزی شهری است.

مناطق غربی گیلان  بعد از فروپاشی شوروی سابق و باز شدن مرزآستارا به کشور های همجوار و وجود منطقه آزاد تجاری و بخصوص به جهت دارا بودن خط ترانزیت رشت به آستارا  با موقعت جغرافیایی خاص این منطقه و همجواری سه ناحیه ساحلی، جلگه ای  و کوهستانی، و وجود جنگلهای گیسوم، شفارود و مناطق ییلاقی و دهکده های توریستی از جمله دوران و روشنده و غیره همیشه مورد توجه افراد زیادی بوده و این مناطق افرادزیادی را چه از داخل و چه از بیرون استان پذیرا می باشد. لذا امنیت  این گردشگران در این مناطق بسیار مهم بوده و یکی از نهادهایی که دراین ارتباط بسیار فعالیت می کند پایگاه های راهنمایی و رانندگی در این منطقه از غرب گیلان می باشد. با وجود این پایگاه ها و سایر ارگانهای نظامی هرروزه مشکلات متعددی بخصوص در ایام تعطیلات نوروزی و فصول گرم از جمله تابستان در این مناطق بوجود آورده که خود اثرات منفی در اذعان عمومی بوجود می آورد. با توجه به موارد فوق این تحقیق به بررسی و تحلیل پایگاه های راهنمایی و رانندگی و نقش آن در احساس امنیت گردشگری درحوزه غرب گیلان پرداخته و ارائه راهکار می نماید.

پس از انقلاب کشاورزی، ایجاد شهرها دومین انقلاب بزرگ در تاریخ وفرهنگ بشر ساکن زمین محسوب می شود .تغییر واکنش انسان نسبت به هم و نسبت به محیط ، دگرگونی فضایی منجر شد که نمود عینی آن به صورت پدیده ای نو وشکل خاصی از سکونت تحت عنوان ((شهر))نمایان گردید. صاحب نظران ،شهر را کامل ترین وعالی ترین سکونتگاه برای زندگی بشر ومرحله روی آوردن انسان به زندگی شهری را آغاز تمدن و مهمترین بخش تاریخ بشر قلمدادمی کنند. شهر مهمترین مکان در سلسله مراتب تقسیم بندی سکونتگاه های انسانی است . روند گذشته وامروز زندگی بشر نشان می دهد شهرهای فردا،جایگاه واهمیت ویژه وارزشمندی برای بشر ساکن کره زمین خواهد داشت . در حال حاضر قسمت اعظم جمعیت جهان ساکن شهر ها هستند ، این در حالی است که حدود یک صد سال قبل یعنی در ابتدای قرن بیستم تنها 10درصد معادل 150میلیون نفر از مجموع جمعیت سیاره زمین در شهر ها زندگی می کردند ولی اکنون جمعیت شهر نشین جهان، با بیست برابر افزایش به بیش از 3میلیارد نفر معادل 50درصد رسیده است . به تبع این افزایش شهرها به مهمترین میدان وعرصه اصلی فعالیت وتعاملات انسانی درامورسیاسی،اقتصادی اجتماعی،فرهنگی،هنری و…..بدل شده اند.                                                                                               رشد شهر های ایران از دهه ی40خورشیدی از از این قائده مستثنی نبودند شهر ها با انجام اصلاحات اراضی رشد وگسترش زیادی یافتند . شهر اردبیل هم مثل سایر شهر ها گسترش یافت ولی نقطه اوج پیشرفت شهر نشینی در اردبیل با تبدیل این شهر به مرکز استان در سال1372 بود. وگسترش بی رویه شهر نشینی ودر نتیجه افزایش حاشیه نشینی در شهر اردبیل شاهد هستیم. پژوهش حاضر در زمینه تحلیل تطبیقی بافت شهر اردبیل (نمونه موردی: بافت مرکزی با بافت حاشیه ای)در پنج فصل مورد بررسی قرار گرفته است :

– فصل اول با عنوان طرح تحقیق ، ضمن بیان مسئله و طرح سوالات اصلی تحقیق وفرضیات،به اهداف،ضرورت انجام تحقیق و پیشینه پژوهش های پرداخته شده است.

– فصل دوم با عنوان چهار چوب نظری تحقیق ، چگونگی شکل گیری شهرها در جهان ،مفاهیم ،چگونگی گسترش و توسعه کلان شهرها و نظریه های مربوط به تحقیق اشاره شده است.

– فصل سوم با عنوان یافته های تحقیق که روش تحقیق ،مراحل تحقیق و محدوده مورد مطالعه را مورد بررسی قرار داده است.                                                                                                                   – فصل چهارم با عنوان یافته های تحقیق که از سه بخش تشکیل شده است که به بررسی توسعه فیزیکی وکالبدی، کاربری اراضی شهری اردبیل و خدمات اجتماعی شهر اردبیل می پردازد که به مردم توسط نهاد اداری شهرداری ارائه می شود .                                                                                                         – فصل پنجم با عنوان نتیجه گیری وارائه پیشنهادات، که ضمن آزمون فرضیه، به نتیجه گیری و ارائه پیشنهادات و راهکار ها پرداخته شده است

1 بیان مسئله و سوال اصلی تحقیق

پس از انقلاب کشاورزی ایجاد شهرها دومین انقلاب بزرگ درزندگی بشر ساکن سیاره زمین محسوب می‌شود. تغییر واکنش انسانها نسبت به هم ونسبت به محیط بر دگرگونی فضایی منجر شد  که نمود عینی ان به صورت پدیده ای نو که اصطلاحا شهر نامیده می­ شود نمایان گردید.(نظریان 1379:پیشگفتار)   صاحب نظران شهر را کامل ترین و عالی ترین سکونتگاه برای زندگی بشر ومرحله روی اوردن انسان به زندگی شهری را اغاز تمدن و مهمترین بخش تاریخ قلمداد می کنند. روند شهر نشینی و شهر سازی از زمان شکل گیری تا کنون با فراز و نشیب هایی روبه رو بوده است. این دگرگونی ها از یک سو متاثر از عوامل وشرایط زمانی ومکانی بوده و از سوی دیگر باعث ایجاد تغییراتی در شکل وشیوه ی شهر نشینی و شهر سازی شده است. شاید به همین دلیل ارائه ی تعریفی فراگیر وهمه جانبه برای شهر مشکل باشد چرا که هر تعریف در بر گیرنده وضعیت شهر در مقطع زمانی مشخص ویا نقش وشکل ساختاری معینی از ان است(مشهدیزاده دهقانی 1368:پیشگفتار). امروزه ارائه تعریفی جامع که بتواند برای همه شهر های جهان مصداق یابد دشوار است چرا که شهر ها به سیستم های اقتصادی واجتماعی یکسان وابسته نبوده ونکات مشترک چندانی بین انها وجود ندارد کارشناسان رشته های مختلف و جغرافیدانان به زعم خویش تعریفی از شهر ارائه داده اند که اکثر این تعریف بر اساس تفاوتهای شهرو روستا بیان گردیده است اما کلی ترین تعریف از شهر وبه نوعی مقبول ترین ان را این گونه بیان کرد: شهر مکان زیستی بشر است که جمعیت ان بسته به معیار هر کشور از حد معینی بالاتر بوده وشغل غالب ساکنان ان فعالیتهای غیر کشاورزی بوده ودارای مکان اداری مختص خود از جمله شهرداری باشد وبه بیان دیگر شهر موجود زنده و پویا و متحول در بستر زمان وبرپهنه ی مکان متشکل از اجزاء فیزیکی وانسانی و روابط پیچیده میان انها و متبلور از نقش انسان و اندیشه ی والای او متاثر از شرایط اقتصادی – اجتماعی – فرهنگی – تاریخی – جغرافیایی و سیاسی…..(مشهدیزاده دهقانی 1386: پیشگفتار).  شهر امروز به اصلی ترین و پر اهمیت ترین مرکز مبادلات اجتماعی – اقتصادی – فرهنگی وسیاسی بشر بدل شده است. به قول لوفور: ((سر نوشت بشر نه در میان ستارگان ونه در روستا که در شهر تعیین می شود)). البته شهر وشهرنشینی از گذشته وحتی در قرون قبل از میلاد نیز دارای اهمیت بوده است. نمونه ان شهر های یونان باستان ویا شهر های ایجاد شده توسط امپراطوری های روم باستان و ایران است. انچه اهمیت دارد در طول تاریخ همواره شهر ها با تار و پود تاریخ و سر نوشت بشر پیوند داشته اند، به قول اسوالد اسپنگلر دانشمند المانی که در کتاب افول تمدن غرب می گوید((تاریخ جهان، درواقع تاریخ شهر هاست)). (فرید، 7:1384)

در شهر فرایند برنامه های کاربری اراضی شهر به مثابه زمینه های دیگر برنامه ریزی از درک پدیده ی برنامه‌ریزی (تعریف مسالها مشکل) شروع و پس از تدوین اهداف ونعیین اولویت ها به تولید راهبرد ها و ارزیابی و اجرا منجر می شود واین روند به صورت ممتد ودورانی ادامه می یابد. این شکل فرایند برنامه ریزی کاربری اراضی شهری را به صورت ساده تری متشکل از سه مرحله با طرح سه سوال مطرح می کنند:

1)شناخت وضع موجود 2)تعیین اهداف 3)روش کار(پور محمدی، 6:1390).

توپوگرافی در لغت به معنی شناخت ناهمواریهای روی زمین و از مقوله های مهم مطالعات جغرافیایی است. تاثیرات ویژه شرایط توپوگرافیک در مکان گزینی و استقرار فعالیت های اساسی وشکل و سیمای فیزیکی شهر ها، مطالعه ناهمواری های زمین را جزاولویت ها قرار داده که از موضوعات محوری در برنامه ریزی مربوط به توسعه فیزیکی محسوب می شود. اساسا یکی از از شرایط موثر برشکل گیری شهر، وضعیت توپوگرافی و مورفولوژی زمین است و از انجا که انسان برای ایجاد سکونتگاه های خویش موارد و جوانب متعدد و مختلفی را بررسی می‌کند، کاربری اراضی شهری با مورفولوزی خاص، نتیجه خواست انسان و هدف او از این مکان گزینی است (پور محمدی، 15:1390).

مهاجرت از روستا به شهر که پدیده خاص قرن ماست در سراسر دنیا،شهر نشینی و توسعه شهری را وسعت می بخشد. جریان مهاجرتی همواره از حوزه هایی که امکان اشتغال ودرامد در انها نیست ویا دارای رشد زیاد جمعیت می باشد به مکان هایی که نیروی انسانی و اماده به کار طلب می‌کند صورت  می گیرد. وسبب به وجود امدن مناطق حاشیه نشین در شهرهای جهان سوم می گردد. هنگامی که شهرها قدرت جذب مهاجرین روستائی را در بخش فعالیت های صنعت و خدمات را نداشته باشد ضمن عدم استفاده مطلوب از نیروی کار مهاجرین، بیکاری ومشاغل کاذب در شهر ها افزایش می یابد و معضلات را برای شهر فراهم می اورد که یکی از این معضل ها حاشیه نشینی و به تناسب افزایش اسیب های اجتماعی است(درویشی:1391).

مکتب اکولوژی تطبیقی به وسیله اف٬ ال٬ سوتیزر برای اگاهی از ساخت اکولوژی شهر هامطرح شد و مراد از ان بکارگیری مفاهیمی است که به شناخت زندگی مردم در محلات مختلف شهری کمک می نماید. کیفیت مطالعه در اکولوژی تطبیقی، تاکید روی تحلیل تکنیک های جمعیت شناختی، علوم اجتماعی، اقتصادی و اطلاعات مربوط به واحد های مسکونی در یک محله یا یک منطقه شهرهاست(شکوئی٬ 1369،89).

شهرمهمترین مکان در سلسله مراتب تقسیم بندی سکونتگاه های انسانی است. روند گذشته و امروز نشان  می دهد شهرهای فردا جایگاه و اهمیت ویژه و ارزشمندی برای بشر ساکن کره زمین خواهد داشت اما شهر در قرن بیستم ودر قرن حاضر نمود و برجستگی بسیار بیشتری پیدا کرده است. زمانی که قرن بیستم اغاز شد تنها 150میلیون نفر یا 10درصد از مجموع جمعیت کره ی زمین در شهر ها سکونت داشتند حال انکه در پایان قرن جمعیت شهری دنیا به بیست برابر افزایش به بیش از دو میلیارد و نهصد میلیون نفر رسید.(رضویان1:1381٬)

این افزایش هم به لحاظ تعداد وشهر ها و هم به لحاظ درصد شهر نشینی بوده است٬ یعنی افزایش جمعیت شهری منجر به کاهش جمعیت روستائی وعشایری شده است. به دیگر سخن در مقابل افزایش میزان شهر نشینی میزان روستا نشینی کاهش یافته است. به طوری که درصد شهر نشینی از1/13درصد در سال1900 به بیش از 50 درصد در اغاز هزاره سوم رسیده است و پیش بینی می شود که در سال2025 این تعداد به افزون بر 60 درصدجمعیت جهان بالغ گردد. به تبع این افزایش، شهرها به مهمترین میدان وعرصه اصلی فعالیت و تعاملات انسانی در امور سیاسی،اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی وهنری….بدل شده است.

بنا به تحقیق نخستین شهر ساز فردی که به بیان اصولی در زمینه شهر سازی می پرداخت هیپوداموس یونانی بود که در حدود 480سال قبل از میلاد می زیست، وی برنامه های خود را در شهر میلی توس پیاده می نمود. اما اولین نشانه های یک برنامه ریزی شهری مدرن را می توان در اقدامات هاسمان در شهر پاریس مشاهده کرد. و در ادامه و در اواسط قرن نوزدهم، ظهور دو مکتب ارمان گرایی و اصلاح گرایی و نظرات منبعث از ان، این روند را تقویت کرد. اما اوج تفکر برنامه ریزی شهری که بسیاری از نظریات متاخر خود را به لحاظ علمی ونظری، متاثر ساخت، در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم توسط ابنرز هاورد و با طرح نظریه باغ شهر بیان گشت. وی با طرح نظریه باغشهر در سال 1898 موسسه باغشهر و برنامه ریزی شهری را بنا نهاد و شهر جدید لچ ورث را در 50کیلومتری لندن در سال 1903  و ولوین را در اطراف لندن در سال 1919 ساخت(زیاری، 20:1387).

به بیانی دیگر در کشور ما بین میزان رشد وتوسعه شهری و میزان توسعه اقتصادی هیچ گونه تعادل وتوازنی وجود نداشته است. و از طرفی امر توسعه تاثیر کم رنگ و نا چیزی در حوزه های روستایی وشهر های کوچک برجای نهاده است(شکوئی، 181:1385).

در کشور ما رشد شتابان شهر نشینی از دهه ی1340به بعد و به دنبال سیاست های دولت در اجرای اصلاحات اراضی به وقوع پیوسته است و این روند تا به امروز استمرار داشته است ، به گونه ای که درصد جمعیت شهر نشین کشور از 4/31درصد درسال 1335 به 3/61 درصد در سال 1375 وتعداد نقاط شهری از 199 شهر وطبق امار اعلام شده تا شهریور ماه 1387 تعداد شهر های ایران به 1049 نقطه شهری رسیده است. نکته حائز اهمیت این است که افزایش رو به رشد جمعیت شهر نشین و تعداد شهر ها طی 45 سال اخیر مدیریت شهری کشور و به طور کل ساکنین شهری را با مشکلات و نارسایی های بسیاری رو به رو ساخته است. کمبود تسهیلات وتجهیزات شهری ونارسایی در خدمات رسانی به شهروندان، مشکلات امدوشد، گرانی، تورم افسار گسیخته٬ بورس بازی زمین ومسکن، خدمات وانواع الودگی از جمله این مشکلات است.از طرفی یکی از عوامل تشدید کننده این نارسایی ها این است که کل جمعیت شهر نشین توزیع بهینه ای در کشور نداشته و بخش عمده این جمعیت تنها در چند کلانشهر یا مراکز استان جای گرفته است این امر موجب شده است تا این شهرهابامشکلات مضاعفی مواجه گردد.

با توجه به توضیحات و مسائل ومشکلات شهر ها این پژوهش می کوشد تا با تهیه مطالعه تطبیقی بافت شهری جغرافیدانان را از جنبه های مختلف به افق های تازه ای می کشاند و او را با تضاد ها و گوناگونی های اجتماعی و اقتصادی شهر اشنا می سازد. جغرافیدانان در مطالعه تطبیقی به ریشه های نابسامانی های شهر پی می برند و سیاست گزینی مدیران در حل مسائل شهررا به تحلیل می کشند. به طور کلی در جغرافیا شهری مطالعه تطبیقی که در واقع تحلیل مقایسه ای تطبیقی(تطبیق) نظریه های مختلف در موضوعات ومسائل شهری از چند نظر اهمیت دارد:

1- در مطالعه تطبیقی اگاهی از تضاد ها و پیشرفت ها و در نتیجه ریشه یابی ان ها یک نوع تکامل فرهنگی برای جغرافیدانان غفلت زده محسوب خواهد شد.

2- در مطالعه تطبیقی جغرافیدانان به بهره گیری نظریه ای در موضوع خاص می پردازد. به عبارت دیگر مطالعه تطبیقی به جغرافیدانان این امکان را می دهد که در حل مسائل شهری تضادها ٬ تفاوت ها و واقعیت های موجود را تشخیص دهد و نیاز های اساسی وغیر اساسی  را از هم تفکیک نماید. برای مثال، در موضوع مسکن مطالعه تطبیقی جغرافیدانان را به ان درجه از توانائی های فکری و علمی می رساند که دولتها با بهره گرفتن از انها می توانند سیاستی را در مورد زمین های شهری در پیش بگیرند که منافع اکثریت مردم شهر تامین شود. به عبارت دیگر سیاست گذاری و برنامه ریزی مسکن کدام کشور با در نظر گرفتن شرایط اجتماعی و اقتصادی ثمر بخش خواهد بود. روشن است که همه این نتایج به مقایسه تطبیقی و ارزیابی نظریه های مختلف امکان پذیر است.

3- مطالعه تطبیقی در جغرافیای شهری به تحلیل تطبیقی می انجامد و کاربرد نظریه های اجتماعی را در شناخت مسائل شهری قوت می بخشد. بدون این تحلیل های نظریه ای، جغرافیای شهری به صورت جغرافیای توصیفی در می آید.

با توجه به نظرات بالا٬ در جغرافیای شهری تحلیل تطبیقی نمی تواند فقط یک کشور خاص را شامل شود. زیرا در هر کشور شرایط اجتماعی واقتصادی ویژه ای حاکم است. لذا مطالعه تطبیقی در مجموع در مقایسه میان نظام جغرافیای شهری دو یا چند کشور کاربرد دارد. (شکوئی – موسی کاظمی ٬ 17:1386)

تحولات سیاسی وداخلی کشور در چند دهه ی اخیر و نظام سرمایه داری ایران در قرن معاصر نقش شهر را به عنوان جایگاه تحقق روابط سرمایه داری افزایش داد که یکی از بارزترین نمونه افزایش جمعیت در شهرها و توسعه فضایی و کالبدی وفیزیکی شهرهاست که به صورت حاشیه نشینی ظاهر شده است.

شهر مورد مطالعه،اردبیل نیز همانند اکثر شهر های کشور از دهه ی 1340یعنی از زمان اصلاحات اراضی به بعد با افزایش جمعیت و مساحت مواجه بوده است وبه دنبال ان اقتصاد تک محصولی شدن کشور یعنی نفت بیشتر روستا ئیان انگیزه کشاورزی و دامداری خود را از دست داده وبه سمت شهر ها سرازیر شدند که شهر اردبیل هم از این سر ریز جمعیتی مستثنا نبوده است. اما مهمترین مسئله در مورد افزایش جمعیت در شهر اردبیل مرکز استان شدن استان اردبیل درسال 1372شدباعث افزایش چشمگیر جمعیت در این این شهر شد که امار سال 1365 برابربا  281973 نفر بوده است که اخرین امار بدست امده در سال1390برابربا 485153 نفر بوده است که نشان می دهد در مدت 25 سال اخیر 05/72درصد افزایش جمعیت در شهر اردبیل را داشته است که اگر این درصد را تقسیم بر25 سال کنیم امار بدست امده 88/2درصد را برای هرسال شهر اردبیل نشان می دهد.

به نظر می رسدتحولات جمعیتی وکالبدی درشهراردبیل طی دهه های اخیر منجر به بروز مشکلات متعدد کالبدی، اجتماعی٬ زیست محیط و…در شهر اردبیل شده است و این شهر از عدم تعادل وتوازن ونابسامانی های بسیاری رنج می برد.و مشکلات این شهر هنوز با اجرای طرح های توسعه هنوز برطرف نشده است. ولذا با تحلیل تطبیقی بافت شهر اردبیل (نمونه موردی:بافت مرکزی با بافت حاشیه ای)به این سوال زیر پاسخ اساسی داده می شود:

– تحولات این چند دهه چه تغییراتی را در بافت های مختلف شهر ازابعاد کاربری اراضی، کالبدی – فیزیکی و خدمات اجتماعی برجای گذاشته است؟

:

قوم ایرانی تالش در منطقه حساس مرزی ایران با آذربایجان قرار دارد.نیمی از سرزمین و سکونتگاه های این قوم درون مرزهای سیاسی کنونی ایران قرار دارد و نیمی از ان بیرون از مرز و در جنوب ناحیه استراتژیک و ژئو پلتیک قفقاز. ارتباط قفقاز با دریای خزر از سویی و از سوی دیگر از جنوب با ایران ، از شمال با روسیه و از شمال غربی با اروپا  و نیز داشتن منابع عظیم نفت و گاز و موقعیت جغرافیایی،ترانزیتی ویژه موجب گشته این منطقه بسیار مورد توجه قدرت های  منطقه ای و جهانی  باشد. به طوری که روسیه آن را مکمل ژئو پلتیک خود می داند ، ایران در آن حقی تاریخی احساس می کند و اروپا قصد توسعه قلمرو خود تا دریای خزر را دارد و قفقاز را منطقه ای کلیدی در توسعه به سمت شرق می پندارد آمریکا و اسرائیل نیز این منطقه را منطقه ای ویژه برای کنترل ایران و روسیه می دانند. بنابراین این منطقه محل تلاقی منافع قدرت های منطقه ای و جهانی است. بدون شک اقلیت ها و اقوام و ملل ساکن در قفقاز نقش بازیگرانی تعیین کننده در این

 جدال را ایفا می کنند و یکی از محل های تمرکز سیاست خارجی کشورهای مختلف این اقوام و اقلیت ها هستند.

گرایشات فرهنگی ، مذهبی، تاریخی ، آگاهی های ملی ،جمعیت و خصوصیات اجتماعی این اقوام فرصت ها و تهدید هایی را برای موقعیت ها و منافع کشورهای ذی نفع در قفقاز ایجاد می کند.قوم تالش که التقاط عناصر ایرانی و قفقازی را نشان می دهد یکی از این اقوام است که  نقشی مهم در معادلات قفقاز جنوبی خصوصا در آذربایجان ایفا می کند.توجه اخیر ارمنستان به تالش اهمیت فوق العاده ی این قوم در معادلات قفقاز را بیش از پیش نمایان می سازد. با اینکه این قوم و سرزمین در بسیار از دوره های تاریخی جزء لاینفک ایران بوده اند و هم اکنون بسیار ی ازتالشان تالش شمالی خود را ایرانی الاصل می دانند،اما انفعال و بی تفاوتی در مورد این قوم می تواند آثار سوئی داشته باشد و تحلیل رفتن این قوم ایرانی که بالقوه فرصتی برای ایران است در معادلات قفقاز ضررهای جبران ناپذیری را به دنبال خواهد داشت. هر گونه تصمیم گیری در مورد این قوم و سرزمین نیز منوط به شناخت همه جانبه جغرافیای سیاسی و وضعیت این قوم در دو سوی مرز است. این پایان نامه قصد دارد قدمی هرچند کوچک در راستای شناخت هرچه بیشتر قوم و سرزمین تالش در دو سوی مرز بردارد

بیان مسئله

پس از تقسیم ناحیه تالش به دو بخش و قرار گرفتن بخش شمالی تالش در  ترکیب روسیه تزاری ،قوم تالش در دو سوی  مرزی که بر اساس امتداد رود آستاراچای و ارس تعیین گشت  سرنوشت تاریخ  متفاوتی را تجربه کرده است.در تالش شمالی ،تالش ها در تجربه ای مشترک با دیگر اقوام قفقاز دوران امپراطوری تزاری، جنگ جهانی  اول ، انقلاب کمونیستی اکتبر در روسیه ، دوران سرکوب استالینی، جنگ جهانی دوم، فروپاشی شوروی، استقلال آذربایجان و تشکیل و فروپاشی جمهوری تالش مغان و فشار پان ترکیسم را تجربه کردند و در این سوی مرز تالش ها  در تداوم پیوند هزاران ساله با سرزمین و اقوام ایران، شرکت فعال در نهضت مشروطیت، نهضت جنگل، دوران استقرار نظام پهلوی، براندازی نظام فئودالی، اصلاحات ارضی، انقلاب اسلامی ایران، هشت سال جنگ با عراق  را از سرگذرانده اند دو مسیر متفاوت تاریخی تاثیرات فرهنگی ، سیاسی و اقتصادی متفاوت و شگرفی در دو سوی مرز درجغرافیایی مشابه و یکسان پدید آورده است . در این پایان نامه به تفاوتها و شباهتهای فرهنگی ، سیاسی، اقتصادی ، امنیتی و تحلیل جغرافیای سیاسی منطقه تالش پرداخته می شود و تلاش خواهد شد مشخص گردد تفاوت های ایجاد شده در نیمه شمالی و جنوبی تالش این قوم را به سمتی سوق می دهد و باید چه تدابیری را جهت تثبیت منافع ملی ایران در قفقاز و در ارتباط با تالش اتخاذ كرد.