کشور ایران با وجود توانمندی­های ایران در زمینة گردشگری، متأسفانه تاكنون نتوانسته است به جایگاه شایسته­ای در این صنعت دست یابد و مهم­ترین آن، ضعف صنعت تبلیغات در جذب جهانگرد و گردشگر به ایران است. اینترنت و ابزار الکترونیکی به واسطه این که زمینه ایجاد نمایش محصولات گردشگری و ارائه اطلاعات دقیق به گردشگران را فراهم می­سازد، ضمن جلب رضایت گردشگران، افزایش گردشگران ورودی را درپی خواهد داشت. هدف از تحقیق حاضر بررسی نقش رسانه ­های الکترونیکی در جذب گردشگران داخلی می­باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه گردشگرانی می­باشد که در تیرماه سال 1393 که از طریق خطوط هوایی به شهر شیراز مسافرت کرده ­اند. تعداد حدود 320 نفر از طریق محاسبه با فرمول کوکران از گردشگرانی که در تیر ماه به شیراز از طریق خطوط هوایی سفر نموده ­اند مورد سوال و بررسی قرار خواهد گرفت. یافته­ های تحقیق حاکی از آن است که متغیرهای تبلیغات اینترنتی، وب­سایت­های اینترنتی، برنامه ­های تبلیغاتی صدا و سیما، برنامه ­های تبلیغاتی ماهواره و نرم­افزارهای کامپیوتری بر جذب گردشگران داخلی تاثیر مثبت دارد.

کلید واژه ­ها: رسانه ­های الکترونیکی، اینترنت، ماهواره، رسانه ملی، نرم­افزارهای کامپیوتری، گردشگری

فصل اول

کلیات تحقیق

1-1. بیان مساله

گردشگری از مهمترین صنایع در حال رشد است و توسعه صنعت گردشگری نیاز به برنامه ­های همه جانبه و مناسب دارد تا بتوان در جذب گردشگران داخلی و بین ­المللی موفق بود. امروزه یکی از مهمترین کاربری شهرها، ارائه خدمات گردشگری نوین است. چرا که شکل­ گیری

http://jemo.ir/%d8%af%d8%a7%d9%86%d9%84%d9%88%d8%af-%d9%be%d8%a7%db%8c%d8%a7%d9%86-%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87-%d8%a7%d8%b1%d8%b4%d8%af-%d8%a8%d8%b1%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d9%86%d9%82%d8%b4-%d8%b1%d8%b3%d8%a7%d9%86%d9%87-4/

 عصر پسا مدرنیته با گزاره­ای اصلی آن یعنی جهانی شدن، فرآوری اطلاعات و گردشگری همراه شده و دوره جدیدی در تعاملات اجتماعی و فرهنگی انسان­ها خصوصاً در قالب ساخت­های شهری رقم زده است (بونیفایس و فاولر[1]، 1993: 12). در چند دهه اخیر از صنعت گردشگری به عنوان یکی از بزرگترین و متنوع­ترین صنایع یاد شده است. بسیاری از کشورها این صنعت را به عنوان یکی از منابع اصلی درآمدزای خود میدانند و تلاش در راه توسعه این صنعت دارند. این صنعت بخصوص برای کشورهای در حال توسعه به علت اینکه بیشترین درآمد خود را از فروش منابع طبیعی به دست می­آورند بسیار با اهمیت است. همچنین کشورها علاوه بر منابع اقتصادی به دنبال منافع سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، محیط زیست و غیره نیز می­باشند. برای موفقیت در این صنعت علاوه بر داشتن شرایط گردشگرپذیری، مقاصد گردشگری، باید به دنبال برنامه ­ریزی برای جذب گردشگران و معرفی بهتر امكانات و شرایط خود به بازارهای داخلی و جهانی گردشگری باشند (پاپلی یزدی و سقایی، 1385: 18).

بازاریابی و نقش آن در ارتقاء بنگاه­ها و تاثیری که در توسعه و رشد اقتصادی کشورها دارد بر کسی پوشیده نیست. اینترنت از جمله عوامل موثر بر بازاریابی و روش­های رونق دادن به این فعالیت­ها در عرصه کنونی است. (کولین، 1383؛ 1). با پیشرفت فناوری اینترنت، بدلیل این که اینترنت شرکت­ها را قادر می­سازد که با مشتریان ارتباط بهتر و مؤثرتری برقرار کنند و تولیدات خود را بر اساس نیازهای آنها ایجاد نمایند، تعداد بیشتری از شرکت­ها ا ز اینترنت جهت بازاریابی و کانال­های توزیع استفاده می­ کنند (چافی و همکاران[2]، 2004: 5)

اینترنت و ابزار الکترونیکی به واسطه این که زمینه ایجاد نمایش محصولات گردشگری و ارائه اطلاعات دقیق به گردشگران را فراهم می­سازد، ضمن جلب رضایت گردشگران، افزایش گردشگران ورودی را درپی خواهد داشت (آرون[3]، 2004: 6).

کشور ایران با وجود توانمندی­های ایران در زمینة گردشگری، متأسفانه تاكنون نتوانسته است به جایگاه شایسته­ای در این صنعت دست یابد و مهم­ترین آن، ضعف صنعت تبلیغات در جذب جهانگرد و گردشگر به ایران است. كشور ایران جزء ده كشور اول جهان از لحاظ جاذبه­های گردشگری و جزء پنج كشور اول جهان از نظر تنوع گردشگری است (سازمان جهانی توریسم، 2009 ). ازاین رو، ضروری است از قابلیت­های خود در جذب گردشگری استفاده كند. از عواملی كه می ­تواند به جذب بیشتر گردشگری در كشور را بهبود بخشد، به كارگیری ابزارها و پارامترهای مؤثر بازاریابی و تبلیغات است ( صردی ماهكان، 1380 ).

اصولاً گردشگران برای انتخاب مقصد گردشگری نیازمند اطلاعاتی، درخصوص مقصد می­باشند. آن­ها پیوسته اطلاعاتی را از رسانه ­های گروهی شامل تلویزیون، ماهواره، اینترنت و … جمع­آوری
می­كنند و این موضوع اهمیت رسانه از جمله اینترنت را در این حوزه بیش از گذشته می­ کند. در این پژوهش سعی بر آن است تا به بررسی نقش سایت­های اینترنتی در معرفی جاذبه­های گردشگری و جذب گردشگران به شهر شیراز پرداخته شود.

[1]. Boniface & Fowler

[2]. Chaffy et al

[3]. Arun