وبلاگ

متن کامل پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد رشته :زبان فرانسه

 

 

 

عنوان : پایان نامه رشته زبان فرانسه:بررسی و شناخت لغات هم خانواده در روند بهبود آموزش ویادگیری زبان فرانسه

 

 

 

واحد تهران مرکزی

 

 

 

دانشکده زبانهای خارجی

 

 

 

 پایان نامه جهت دریافت درجه کارشناسی ارشد فرانسه

 

گرایش: آموزش زبان فرانسه

 

 

 

 

 

موضوع :

 

 

 

بررسی و شناخت لغات هم خانواده در روند بهبود آموزش ویادگیری زبان فرانسه

 

 

 

استادراهنما:

 

 

 

خانم دکتر ندا آتش وحیدی

 

  

 

تابستان ۱۳۹۳

 

 

 

(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)

 

تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :

 

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

 

Table de matières

 

 

 

 

 

 

• Chapitre Ι

 

 

• Chapitre ІІ

IV-   Locution adverbiales, prépositives ou conjonctive ; les adverbes

 

• Chapitre ΙΙІ

 

 

 

 

 

 

 

 

• Chapitre IV

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Dans cette humble recherche nous voulons étudier  le rôle des mots congénères pour enrichir le domaine lexical des étudiants de la langue française en Iran.

 

À cet égard, nous avons essayé de traiter les aspects différents des lexiques.

 

Nous avons  profité  largement   des  méthodes  linguistiques et morphologiques pour connaître la structure du lexique ; de même, nous avons eu recours à la lexicologie pour savoir plus sur la formation des mots.

 

Parallèlement nous avons compris que depuis  des  années un grand nombre de mots étrangers sont introduits dans  la langue française : ce qui a causé le changement de forme et de signification de certains mots.

 

Alors, nous avons essayé de présenter   les mots composés avec  leurs nuances et, nous avons précisé leur racine grecque ou latine.

 

Le but de notre recherche était la connaissance des bases de mots pour distinguer les mots de la même famille et connaître les mots dérivés ; Et tout cela en vue d’enrichir la connaissance des étudiants de la langue française en Iran dans le domaine de la lexicologie.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Introduction

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

L’intérêt que nous portons à l’enseignement du français langue étrangère nous pousse à nous interroger sans cesse sur les processus et les mécanismes de l’apprentissage et de l’acquisition d’une langue étrangère, ainsi que sur les moyens pratiques et pédagogiques qui peuvent être mis en place afin d’optimiser cet apprentissage.

 

Cette notion c’est-à-dire  l’apprentissage,  met en réalité bien plus en jeu qu’une simple pratique pédagogique : elle trouve ses fondements et ses théories dans les domaines de la psychologie cognitive du langage, de la mémoire, de la linguistique et de la méthodologie. C’est par une combinaison avisée de tous ces facteurs que l’apprentissage, puis l’acquisition d’une langue étrangère sont possibles.

 

 

 

Se poser la question de l’acquisition du lexique lors de l’apprentissage d’une langue nouvelle nous apparaît comme fondamental. Les mots sont aujourd’hui considérés par la recherche linguistique comme les

 

 

 

 

 

 

 

L’apprentissage du lexique est un fait central pour les apprenants puisque c’est grâce à cela qu’ils accèderont à la communication, en transformant selon les règles morphologiques propres à la langue étudiée les significations «brutes» en énoncés cohérents et adaptés au contexte communicationnel.

 

 

 

Le vocabulaire est assez mal perçu de la part des enseignants et des apprenants  qui voient en lui l’ennui de longues listes à mémoriser par cœur, mais qui, assez paradoxalement, est aussi l’une des exigences principales des apprenants en langue, qui ne conçoivent pas l’apprentissage sans lesdites listes.

 

Or, si, il nous semble évident que ce mode de présentation n’est pas le plus motivant ni le plus captivant, l’apprentissage du vocabulaire n’en reste pas moins obligatoire, indissociable de tout apprentissage langagier. Et cet apprentissage ne peut se satisfaire d’une présentation faite à la légère, au gré des textes et des leçons, sans lien ou progression pédagogique. Il doit être construit afin de permettre à l’apprenant une mémorisation, une reconnaissance, un accès et un réemploi.

 

 

 

Lüdi explique que,

 

 

 

« La notion de compétence lexicale a souvent été conçue comme une sous-compétence linguistique prenant appui sur l’analyse morphologique des mots, à partir des opérations de composition et de dérivation. »

 

 

 

La plupart des spécialistes sont d’accord, aujourd’hui, pour postuler, au sein de la compétence linguistique, une sous-compétence lexicale double, composée d’une part de listes de mots dans une mémoire lexicale et d’autre part de règles lexicales. Ces dernières servent non seulement à rendre transparentes les unités construites, mais aussi et surtout à produire et comprendre des unités soit entièrement inédites, soit inconnues par un locuteur-auditeur particulier.Donc, La connaissance lexicale n’est qu’une des composantes du savoir linguistique, elle est néanmoins indispensable à toute performance dans la langue cible.

 

 

 

Les chercheurs ont analysé les erreurs chez les étudiants, et sont arrivés à cette conclusion que toutes les analyses d’erreurs comportent une catégorie intitulée « erreurs lexicales » ; mais  rares sont les linguistes qui se donnent la peine de définir ce terme.

 

Comme nous nous situons dans une perspective d’apprentissage des langues, il s’agit de savoir ce que connaître un mot signifie pour l’apprenant. Richards (1976) définit la compétence lexicale de manière large en y incluant, outre une connaissance de type logico-sémantique (le ou les sens et les associations de sens), de nombreux autres facteurs tels que, par exemple, le registre et le comportement syntaxique. Ce type de conception est appelé la conception large du lexique.

 

 

 

Il existe différentes opinions sur la connaissance du vocabulaire. Certains pensent que La connaissance du lexique aide à l’usage de la langue cible, ce qui permet, en retour, la croissance du vocabulaire. D’autres disent que le vocabulaire est une composante essentielle dans l’acquisition d’une langue seconde, car les mots sont la plus importante source de sens, et que  l’acquisition du vocabulaire serait au moins aussi importante que l’acquisition de la grammaire.  Plus important encore, Schmitt et Meara (1997) ont établi qu’il y a une corrélation entre la taille du vocabulaire L2 et la compétence globale dans la langue cible.

 

 

 

Comparativement à la grammaire qui est un système fermé, le vocabulaire d’une langue est un système ouvert dont l’apprentissage est quasi infini. Selon Waring et Nation (2004), même après avoir étudié la L2 durant plusieurs années, bien peu d’apprenants réussissent à acquérir un vocabulaire aussi étendu que les locuteurs natifs. S’il y a des adultes apprenants de L2 qui réussissent à avoir un vocabulaire aussi étendu que des locuteurs natifs scolarisés, il s’agit là de l’exception et non de la règle.

 

 

 

Nous le savons bien, l’apprentissage d’une langue étrangère signifie nécessairement avoir à produire, ainsi qu’à lire et à comprendre, de nombreux textes. Alors il serait nécessaire de noter qu’en français, la grande majorité des mots sont des mots construits par dérivation.

 

La dérivation est un processus qui consiste à former des mots par l’addition d’un ou de plusieurs affixes à une base, selon des règles bien précises. Dans les mots dérivés, la base ainsi que les affixes sont tous porteurs de sens. Comparativement aux mots simples, non construits, les mots dérivés peuvent être analysés par la décomposition de leurs parties. La connaissance des principes de la morphologie dérivationnelle et la capacité d’analyse des mots construits confère donc un avantage au locuteur face à un mot qui ne lui est pas familier.

 

En effet, la morphologie dérivationnelle, si elle est complexe, contribue aux compétences lexicales parce que ses règles impliquent de la redondance. La langue française est riche sur le plan de la morphologie et une bonne connaissance de cette langue suppose donc la maîtrise des principes de base en morphologie dérivationnelle.

 

Peu d’études ont porté sur les connaissances lexicales en français langue seconde chez des étudiants universitaires. La connaissance lexicale est complexe et il ne serait pas possible d’en mesurer tous les aspects dans une seule et même étude.

 

Dans cette recherche, nous avons voulu savoir quelles sont les règles de la dérivation. Plus précisément, nous souhaitions augmenter la connaissance lexicale chez les étudiants, ainsi qu’enrichir le domaine de  la morphologie dérivationnelle chez eux. Y a-t-il une corrélation entre la connaissance lexicale et la production écrite ou orale chez les étudiants non francophones ? Nous voulons vérifier ce problème  surtout chez ceux qui étudient en Iran, dans des universités ou des instituts de langues. Donc dans le premier chapitre de cet humble travail, nous allons étudier le problème de la dérivation lexicale.

 

 

 

On distingue deux grands domaines dans la morphologie en français: la morphologie flexionnelle et la morphologie dérivationnelle ou lexicale.

 

Alors que la flexion ajoute des traits grammaticaux à une racine sans créer un mot nouveau, le procédé de dérivation consiste à créer de nouveaux mots par l’addition d’affixes à une racine ou base.

 

La dérivation est un procédé très productif en français et le lexique compte une proportion importante de mots dérivés, d’où l’importance d’en connaître les principes. Par exemple, le suffixe -ion, qui sert à former des noms, se retrouve dans quelques 2,400 mots dérivés. Les connaissances en morphologie dérivationnelle contribuent à la fois à l’étendue et à la profondeur du savoir lexical et en langue seconde ; on sait maintenant que la connaissance de la morphologie joue un rôle important dans la connaissance lexicale.

 

Il est à savoir que les connaissances lexicales et morphologiques ne font pas l’objet essentiel d’une évaluation à l’examen d’admission à l’Université et que les cours pour les étudiants en français écrit et parfois oral,  sont axés sur la maîtrise de la grammaire de base. Par contre, nous pensons que la connaissance lexicale est une composante importante des compétences en L2 et il nous a semblé crucial de connaîtrequelle était cette connaissance chez des étudiants.

 

 

 

Former un mot se fait aussi par composition.Il consiste  alors à combiner deux ou plusieurs mots simples.

 

Les mots composés peuvent être :

 

• attachés : Exemple : un portemanteau ;

 

• réunis par un trait d’union : Exemples : un abat-jour, un grand-père ;

 

• reliés par unpreposition;

 

 

En ce qui a trait à la morphologie dérivationnelle, nous avons étudié les préfixes et les suffixes, et il est à savoir que ces deux ne sont pas semblables sur le plan formel et qu’ils font appel à des procédés de niveaux différents.

 

Nous avons voulu vérifier la connaissance des principes suivants:

 

1) plusieurs mots peuvent partager une même base et avoir une signification en commun : ils font alors partie de la même famille de mots;

 

2) les suffixes déterminent la catégorie grammaticale du mot dérivé ;

 

3) certaines structures comme déroule+ure sont impossibles en français, alors que d’autres comme double+-ure sont tout à fait légales.

 

Et puis, toutes les formes dérivées n’ont pas le même degré de complexité : le processus de dérivation d’un mot peut entraîner des changements formels. Des chercheurs se sont intéressés non seulement à l’étendue du vocabulaire, mais aussi au rang de fréquence des items connus, soit simplement pour mesurer le degré de sophistication du vocabulaire des locuteurs, soit pour expliquer le niveau de performance dans une tâche donnée. Quelles sont les différents composants de lexiques dans langue française ? Dans notre recherche, nous allons voir quelle pourraient être les différentes formations des mots. Notre deuxième chapitre sera consacré à l’étude de la composition des mots en français.

 

La connaissance lexicale est complexe et on dit qu’elle est de nature progressive, c’est-à-dire, que c’est un savoir qui se développe en plusieurs étapes, allant de l’absence totale de connaissance du mot jusqu’à la capacité à l’utiliser de façon productive. En effet, il faut distinguer entre reconnaître un mot et le comprendre, et comprendre un mot ne signifie pas nécessairement qu’on saura l’utiliser.

 

 

 

Il est très courant de distinguer le vocabulaire actif ou productif et le vocabulaire passif ou réceptif. Le vocabulaire réceptif d’un individu, c’est sa capacité à percevoir la forme d’un mot et à retrouver sa signification; le vocabulaire productif lui, implique de retrouver en mémoire puis de produire la forme appropriée pour exprimer une signification. Cependant, cette distinction classique entre vocabulaire actif/productif et vocabulaire passif/réceptif n’est pas purement dichotomique. En fait, il faut voir le savoir lexical sur un continuum, ayant plusieurs niveaux et plusieurs dimensions. La connaissance passive/réceptive précède généralement la connaissance active/productive et sur le continuum, des zones se superposent et des mots qui sont acquis sur le plan réceptif deviennent peu à peu disponibles pour la production. Il se peut aussi que certains mots connus sur le plan réceptif ne deviennent jamais du

 vocabulaire actif et certains aspects d’un mot peuvent faire partie du vocabulaire productif alors que d’autres demeureront au stade passif. Maintenant une question se pose : comment peut-on mémoriser un grand nombre de vocabulaire ?  Nous croyons que si l’apprenant fait attention à l’analyse structurale des mots, il aura plus de chance à enregistrer dans son esprit un plus grand nombre de lexique. Alors, nous avons décidé de consacrer une partie de cette humble recherche à l’analyse de lexicalisation. Cela constituera l’objectif de notre troisième chapitre.

 

Pour mettre fin à cette recherche, nous allons préparer un questionnaire qui sera rempli par les étudiants de certains universités, et instituts de langues à Téhéran, afin de connaître leur niveau de connaissance lexicale et morphologique en français, comme langue étrangère. Alors dans notre dernier chapitre nous allons montrer le résultat de cette enquête qui montrera le niveau lexical des étudiants de la langue française en Iran.

 

 

 

Cette étude sera un moyen pour saisir les différents problèmes dans le processus d’enseignement / apprentissage ; d’où les enseignants pourront combler les manques dans leur manière d’enseignement, et les apprenants comprendront mieux ce qui est nécessaire dans leur progrès.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Chapitre Ι

 

           Question de la dérivation

 

 

 

 

 

 

 

Les mots évoluent et, éventuellement, disparaissent avec la chose, l’action ou le sentiment qu’ils représentent. Afin d’étudier la formation des mots, il est nécessaire de voir d’abord l’évolution de la langue française.

 

 

 

Ι-  Brève historique de la langue française

 

On sait quele français est une langue qui vient du latin et on peut fort bien imaginer comment elle est née, mais on ne peut pas savoir quand elle est née.
Lorsque Jules César et ses légions romaines se sont installés en Gaule, le latin a été parlé par des populations gauloises  non seulement avec leur « accent », mais aussi en y mêlant des mots appartenant à leur propre langue, comme par exemple ceux qui ont donné les mots français char, alouette ou chêne. Le latin a connu ainsi une première étape de modifications à cette époque, mais il n’était pas encore devenu le français.

 

Quelques siècles plus tard, les invasions germaniques auront un gros impact sur la façon de parler le latin en Gaule et les Francs qui donneront finalement leur nom à la langue française, vont à leur tour imprimer une marque durable sur ce latin déjà évolué.

 

     L’influence germanique sera dès lors très importante pour la physionomie de cette langue en devenir, car elle portera sur la prononciation et sur la grammaire aussi bien que sur le lexique de tous les jours. Un seul exemple : en français, la plupart des noms de couleur ne sont pas d’origine latine, mais germanique. En voici quatre, parmi les plus usuels : blanc, bleu, gris, brun.

 

Mais on ne peut pas encore parler de langue française à cette époque car ce sont plusieurs langues, un peu différentes les unes des autres, qui vont prendre naissance dans chacune des régions dès le haut Moyen Age, des langues qu’on a appelées dialectes ou patois. Un de ces patois a eu plus de chance que les autres : celui qui s’était développé dans le petit royaume de France et qui était d’abord restreint à quelques dizaines de lieues autour de Paris, mais qui s’est ensuite répandu dans l’ensemble du royaume, puis de la République, le français.

 

Pendant ce temps, en parallèle, dans chacune des régions continuaient de vivre, non seulement les différents patois issus du latin, mais également des langues d’origines différentes, comme le basque, le breton, le flamand, l’alsacien, la francisque lorrain encore bien vivants jusqu’au début du XXème siècle.

 

La langue française d’aujourd’hui apparaît donc comme le résultat d’un amalgame heureux entre la langue qui a été diffusée à partir de l’Ile-de-France et toutes celles qui s’étaient développées dans les autres provinces. Cette diversité d’origine, plus tard uniformisée de façon plus ou moins autoritaire, explique pourquoi chaque mot de la langue française a une histoire, comme par exemple le mot chandail, que les enfants n’emploient plus aujourd’hui et qu’ils considèrent comme un mot des parents. Ce mot chandail est en fait une abréviation de marchand d’ail : aux halles de Paris, les marchands d’ail, à la fin du XIXème siècle, portaient un tricot qui a connu une certaine vogue, grâce à un fabricant de confection qui l’a reproduit et diffusé, donnant en même temps au mot chandail une gloire dont on sait aujourd’hui qu’elle était éphémère. Mais ce mot n’a peut-être pas dit son dernier mot.

 

Ainsi vont les langues, avec des mots qui naissent, prospèrent ou s’effacent selon l’air du temps. Mais tous laissent des traces, qui s’accumulent au cours des siècles pour former un trésor commun, chaque nouvelle génération apportant sa contribution personnelle à la langue de demain.

 

Étant donné que notre étude est consacrée  à reconnaître la formation  des mots  de  la même famille et des lexiques congénères, il est nécessaire de s’appuyer sur  la  linguistique  et ses branches, notamment  la morphologie  et la lexicologie  française.

 

[1]-TREVILLE,Marie-claude, DUQUETTE,Lise, Enseigner le vocabulaire en classe de langue, Hachette, Paris, 1996, page 11.

 

[2]- LÜDI, G. Apprendre à construire des mots : la suffixation nominale chez des apprenants germanophone du français, Basel electronic working papers in linguistics, 1, University of Basel, 1997, cité in GROSSMAN, Francis, Le rôle de la compétence lexicale dans le processus de lecture et l’interprétation des textes, www.forumlecture.ch

متن کامل پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد رشته :زبان فرانسه

 

 

 

عنوان : پایان نامه رشته زبان فرانسه:La langue française à travers les âges

 

 

 

UNIVERSITE AZAD ISLAMIQUE

 

BRANCHE CENTRE DE TEHERAN

 

FACULTE DES LANGUES ETRANGERES

 

Mémoire de maîtrise de didactique du FLE

 

Sujet:

 

La langue française à travers les âges

 

Sous la direction de:

 

Madame Le Docteur Rahim Tabrizi

 

Professeur Conseiller:

 

Madame Le Docteur Savad Kouhi

 

 

 

(در فایل دانلودی نام نویسنده موجود است)

 

تکه هایی از متن پایان نامه به عنوان نمونه :

 

(ممکن است هنگام انتقال از فایل اصلی به داخل سایت بعضی متون به هم بریزد یا بعضی نمادها و اشکال درج نشود ولی در فایل دانلودی همه چیز مرتب و کامل است)

 

Résumé

 

 

 

 

 

Une langue est un système de signes linguistiques, vocaux, graphiques ou gestuels, qui permet la communication entre les individus.En prenant en considération toutes les définitions de la langue, c’est sans dire que la langue française posséde une rupture avec le passé et la foi en un avenir dessiné par la volonté et l’action de tous les hommes, les critiques et les grammatticiens de la langue française.La langue française au cours des siècles a porté alors des valeurs de liberté, d’égalité des chances, de modernité, de pouvoir populaire, de droits de l’homme, valeurs adaptées au contexte de l’époque. Dans cette recherche on va faire une étude sur le passé de la langue française et puis on va analyser ce qu’est devenu la langue française et puis ce que va devenir cette langue dans un avenir tout proche.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sommaire

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Introduction
Introduction

 

« Une langue est un système de signes linguistiques, vocaux, graphiques ou gestuels, qui permet la communication entre les individus ».

 

En prenant en considération toutes les définitions de la langue, c’est sans dire que la langue française possède une rupture avec le passé et la foi en un avenir dessiné par la volonté et l’action de tous les hommes, les critiques et les grammairiens de la langue française.

 

La langue française au cours des siècles a porté alors des valeurs de liberté, d’égalité des chances, de modernité, de pouvoir populaire, de droits de l’homme, valeurs adaptées au contexte de l’époque.

 

Ce sont elles qui lui ont assuré sa force symbolique et qui ont contribué à lui donner le prestige dont elle jouit toujours.

 

Le français est une langue romane. Sa grammaire et la plus grande partie de son vocabulaire sont issues des formes

 orales et populaires du latin.

 

En tout cas, la langue française est la langue de la diplomatie. Tous les grands traités sont rédigés en français, alors qu’ils l’étaient auparavant en latin. L’empire de la langue française dépasse largement l’empire politique et économique de la France du XVIIème siècle jusqu’à XXème siècle.

 

Le système éducatif avait donc besoin de règles fermes qui pussent être enseignées aux élèves.

 

D’autre part, il existe idée reçue qui dure et qui perdure! Quel avantage retire-t-on à entretenir cette idée que la langue française est une langue très, trop difficile à apprendre? Une langue dont la maîtrise n’est réservée qu’à quelques initiés ou aux meilleurs écrivains?

 

Le français, une langue culte, porteuse de valeurs, mais surtout, pour nombre de ses locuteurs, une langue pour s’intégrer, pour vivre.

 

Le discours traditionnel qu’on tient sur la langue française doit s’ajuster et mettre en lumière, en plus de sa fonction identitaire et culturelle, sa fonction utilitaire liée à la nécessité de l’intercompréhension entre locuteurs de variétés du français et à sa capacité d’assurer l’intégration sociale dans un pays ou un État.

 

L’intérêt pour un nouvel étudiant de faire l’apprentissage de la langue française est, d’abord utilitaire. Il veut gagner sa vie, mais aussi entrer dans les réseaux sociaux. La fonction identitaire résultera en dernier lieu de son intégration réussie à sa société d’accueil.

 

Les arguments en faveur de la maîtrise du français d’aujourd’hui chez les apprenats de la langue française peuvent être du même ordre. Ainsi, on peut considérer que la connaissance et la maîtrise de la langue rendent efficace la communication, qu’elles donnent accès à une autre partie de la culture et de la pensée universelles, qu’elles rendent plus compétent et plus polyvalent au plan professionnel et personnel.

 

Parmi les nouveux apprenants de la langue française, ceux qui mettent l’accent sur la beauté de la langue, surtout chez ceux et celles qui sont les seuls en mesure d’assurer la diffusion de la langue française.

 

Les enseignants du français, langue première et langue étrangère, doivent continuer de réfléchir sur leurs pratiques.

 

Les commentaires qui suivent conviennent pour l’enseignement du français en général, bien qu’il faille nuancer selon qu’il s’agit du français langue maternelle ou langue étrangère ou de francisation.

 

Il est bien sûr évident que le français est une langue très difficile à apprendre et à écrire de par ses règles complexes, ses innombrables exceptions et sa graphie illogique. Le français ne s’écrit pas comme il se prononce.

 

Le français serait donc une langue destinée aux érudits, et il serait apparemment impossible pour la majorité de la population d’écrire sans la moindre faute.

 

Peut-on vraiment prétendre que le français est trop dur? Le véritable problème est bien que de moins en moins de personnes prennent la peine de s’adonner complètement à l’apprentissage détaillé de la langue. La langue est _elle illogique?

 

Ce qu’est proposé par les grammairiens c’est de réformer la langue pour la rendre plus phonétique et donc beaucoup plus facile d’accès à la majorité de la population et non plus uniquement aux savants et rats de bibliothèque.

 

La complexité de la langue française la pénaliserait au niveau international. Si les experts de cette langue ne réforment pas le français, il pourrait suivre le chemin du latin en devenant une langue exclusivement réservée à l’élite intellectuelle.

 

C’est également une langue riche, précise et tellement intéressante. Plutôt que de prôner un nivellement par le bas, pourquoi ne pas insister sur l’apprentissage, comme on le faisait jadis?

 

Du point du vue des structuralistes, il est vraiment nécessaire que les apprenants de la langue française dans le futur proche retrouvent le goût de la lecture et prennent la peine de sortir un dictionnaire en cas de doute.

 

Dans cette recherche on va faire une étude sur le passé de la langue française et puis on va analyser ce qu’est devenue la langue française et enseuite ce que va devenir cette langue dans un avenir tout proche.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Chapitre 1 :

 

 

 

Naissance et évolution du français

 

 

 

 

 

 

 

1. Naissance et évolution du français

 

 

Le français porte mal son nom, qui vient du peuple germain qu´étaient les Francs Or cette langue n’est pas germanique, elle est romane, c’est-à-dire d’origine latine, et ce n’est que plus tard qu’elle subit l’influence des Francs. De plus, on a souvent tendance à faire remonter cette langue au gaulois, langue celtique, ce qui est une erreur.

 

 

 

1-1-1.L’Europe linguistique à l’aube de l’Histoire

 

a-Avant les Indo-européens

 

« Les Gaulois n’étaient évidemment pas les premiers habitants de la Gaule, mais on sait peu de choses sur les populations qui les avaient précédés, si ce n’est quelques noms de peuples comme les Aquitains, les Ibères ou les Ligures ».

 

Cependant, si le ligure et l’ibère restent des langues mystérieuses, on en connaît plus sur l’aquitain grâce à ses lointains descendants, les Basques, qui ont su résister au fil des siècles.

 

[1].Bloch, Wartburg, Dictionnaire étymologique de la langue française, PUF, 1996, p.415.

 

[2] – Georges, Mounin,  Dictionnaire de la linguistique. PUF, Paris, 1974, p.116.

:

 

استفاده از طنز ، از دیرباز در میان تمام ملل جهان رایج بوده است. طنز در ادوارمختلف تاریخ بشری،توانسته تبلور افکار ، اندیشه ، احساسات و دغدغه های بشر به گونه ای متفاوت باشد. از میان انواع متفاوت طنز ، جک ها همواره جایگاه خاصی در جوامع گوناگون داشته اند.

 

حوزه ی طنز یکی ازحوزه هایی است که می توان گفت به تازگی به حوزه های تحقیقاتی زبانشناسی اضافه شده است و زبانشناسان از دیدگاه های مختلف به بررسی این مقوله می پردازند. با وجود گذر سال های نه چندان طولانی از زمان آغاز تحقیقات جدی وتخصصی طنز،پژوهشگران به موفقیت های بسیاری دراین عرصه دست یافته اند و در زمینه های مختلف معنی شناسی، كاربردشناسی،        نشانه شناسی، عصب شناسی زبان، زبان شناسی رایانه ای،زبان شناسی شناختی، آموزش زبان و … درباره ی طنز و زیرمجموعه های متعدد آن، به ارائه ی نظریات بسیاری پرداخته اند.

 

در ایران نیز هیچ دوره ای از تاریخ ادبی خالی از طنز و طنزپردازنبوده است؛ اما آنچه نویسندگان ما در شناخت و معرفی طنز و طنزپردازی گفته و نوشته اند،سابقه طولانی نداشته وتا کنون تحقیقات محدودی در مورد طنزدر زبان فارسی انجام شده و عمر آن از چهل سال نمی گذرد واین تحقیقات نیز بیشتر به انواع طنز نوشتاری پرداخته اند و پژوهش های انجام شده ، به ویژه در مورد جک های فارسی بسیار محدود می باشند.

 

1-2بیان مساله :

 

طنز یک پدیده ی جهانی است .با مشاهده ی رفتار روزمره ی خود ، مطمئنا می فهمیم که همه ما در بیشتر موقعیت ها نسبت به طنزعکس العمل نشان می دهیم . بنابراین باید بپذیریم که طنز یکی از بخش های اصلی مکالمات روزمره ما را تشکیل می دهد و این یک واقعیت کلی است که همه    انسان ها به طور طبیعی از رفتار و گفتار خنده آور استفاده می کنند . همین اهمیت طنز در زندگی انسان است که موجب شده طنز، به ویژه در سال های اخیر،جایگاه مهمی را در تحقیقات زبان شناسی به خود اختصاص دهد و توجه اندیشمندان زیادی را به خود جلب کند.

 

 

 

از میان انواع گوناگون طنز ،طنز کلامی از رایج ترین انواع طنز است ودر میان طنزهای کلامی ،   جُک ها جایگاه ویژه ای دارند . زبان فارسی نیز از جمله زبان هایی است که در آن جُک ها ی فراوانی وجود دارد و هر روزه شاهد ایجاد جُک های به روز تری برای هر پدیده ی اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی جدید هستیم به گونه ای که شاید در کمتر زبانی  شاهد حجم این چنینی جُک ها  باشیم .

 

ریچی[1]  در کتاب “تحلیل زبانشناختی جک ها” بیان می کند که جک ها داده های مناسبی برای تحقیق هستند. او دلایل زیر را بیان می کند 

 :

 

“جک ها منابع حاضری از مثال های مورد آزمایش قرار گرفته هستند و نسبتا مناقشه ی کمی در مورد اینکه متنی جک است یا نه وجود دارد.

 

جک ها نسبتا وابسته به محتوای درونی هستند (خود شمول هستند )و نوعا در شرایط فراوانی قابل باز تولید هستند ، هرچند این امر انکار ناپذیر است که الزاماتی پیش از آنکه یک جک ، (در یک بافت مشخص ) مناسب باشد ، وجود دارد. با این حال باور داریم که این محدودیت ها میان جک و شرایط شاید کمتر از ارتباطات غنی ای باشند که عموما در اتفاقات جالبی که به طور روزمره پیش   می آیند ، دخیل هستند.

 

جک ها کوتاه هستند که موجب می شود تحلیل گر بتواند آن ها را بیشتر مدیریت کند.” (Ritchie,2004:30)

 

درپژوهش حاضر به مقوله ی طنز، به طور اخص جک های فارسی ، از دیدگاه نظریه ی عمومی طنز کلامی (GTVH) پرداخته شده است . بر پایه ی این نظریه هر طنزی نمودی از شش متغیر یا منابع دانش است که عبارتند از تقابل انگاره ، مکانیسم منطقی ، موقعیت ، هدف ، شیوه ی روایت و زبان .

 

نظریه ی GTVH یک نظریه ی زبانشناسانه است که دیگر حوزه های زبانشناسی را نیز در بر      می گیرد. بخصوص حوزه هایی چون زبانشناسی متنی ، نظریه ی روایتگری . این نظریه همچنین به

 

 

 

 

 

کاربردشناسی نیز به طور گسترده ای پرداخته است ، در حالی که نظریه ی انگاره ی معنایی طنز[3] (SSTH )یک نظریه ی معناشناختی طنز بود.  (Attardo,2001:22)

 

در پژوهش حاضر از لفظ “جک” استفاده شده است که نام رایجی در فرهنگ عامه ی ایران است وبنابر نظر  “دانش زاده ” که خود تحقیقی در مورد کارکرد اجتماعی جک ها از منظر تفکر انتقادی انجام داده است ، این واژه مناسب تر از لفظ معادل سازی شده ی” لطیفه” است . دانش زاده        می گوید :

 

“جک ، نه لطیفه كه معادل آن در فارسی موقرانه یا متون تخصصی است؛زیرا می توان در منطق همین معادل، رد وسواس ایدئولوژیک را یافت: ایدئولوژی ای كه می كوشد زهر امر منفی را بگیرد و بر پدیده ای فولكلور، نامی نهد كه دیگر بسیاری از تداعی های واژه ی جك را ندارد. لطیفه شاید در دوره ی زمانی عبید زاكانی عنوانی ایدئولوژیک نبود، نامی بود با تاریخ خویش كه نمی كوشید دلالت های خویش را پنهان كند. اما امروزه، اصرار بر كاربرد این واژه در متون تخصصی، بیشتر كارکرد حسن تعبیر دارد همان اندازه كه كاربرد كلمه ی  دستشویی به جای توالت»پوشاننده وزهرگیراننده «  است، كاربرد لطیفه به جای جك پوشاننده و سرپوشاننده است پس ما با جك مواجه ایم نه با   لطیفه ای كه یک سخنران موقر با هزار اشاره ی عذرخواهانه،درحین سخنرانی برای رفع كسل كنندگی فضای جلسه تعریف می کند .”( دانش زاده ،1388 :3)

 

در پژوهش حاضر سعی براین خواهد بود تا با تحلیل نمونه هایی از جُک های فارسی ، گرایش های غالب و  شیوه ها و راهکارهای رایج در آنها را یافته و به عبارت ساده تر عواملی که در زبان فارسی موجب خنده دارشدن این جُک ها می شوند را بیابیم .

 

1-Ritchie

 

[2] -General Theory of Verbal Humor

 

[3] -Semantic Script Theory of Humor

امروزه رشد تکنولوژی و صنعتی شدن، سبک زندگی افراد را دگرگون ساخته است. بخش مهم ازاین تغییرات متوجه الگوی تغذیه ای مردم می باشد که به سمت محصولات فرایند شده و موادغذایی با درصد چربی و قند بالا سوق پیدا کرده است. فراورده های ارزش افزوده در تعریف به مجموعه محصولاتی گفته می شوند که با کمک انواع گوناگون فراوری انسانی یا مکانیکی از ماده غذایی اولیه تهیه می شوند و از نظر ظاهر، بافت، طعم و بو با ماده اولیه خود متفاوت هستند (رضوی شیرازی، 2001 ). از جمله فراورده های دارای ارزش افزوده، محصولات لعابدهی و سوخاری شده می باشند که بخش گسترده ای از بازار غذاهای آماده مصرف را

 

تشکیل می دهند. همانطور که حجم تجارت جهانی این قبیل محصولات نشان می دهد، طعم و راحتی

 

آماده سازی این محصولات موردپسند اغلب مصرف کنندگان است (ونگوپال،6 200).این رویه جدید و روبه گسترش، عامل چاقی و شیوع

 برخی بیماری های مزمن از قبیل دیابت، بیماری های قلبی- عروقی و برخی از سرطان ها شده است. این نوع بیماری ها تا چندی پیش، بیشتر در کشورهای پیشرفته مطرح بودند اما هم اکنون این الگو به صورت یک نوع گذار تغذیه ای گریبان گیر کشورهای در حال توسعه نیز شده است. در ایران نیز کلیه شواهد حاکی از این است که جامعه ایرانی در یک گذار شتاب زده تغذیه ای به سمت یک مشکل مضاعف پیش می رود. بدین معنی که از یک طرف سوء تغذیه پروتئین ، انرژی و بعضی مواد معدنی در بخش بزرگی از جمعیت مردم دیده می شود و از سوی دیگر نشانه های هشدار دهنده ای در گسترش بیماری های قلبی- عروقی، دیابت، چاقی و انواع سرطان بویژه در شهرهای بزرگ دیده می شود.

 

این مشکلات به قدری گریبان گیر ایران شده است که در سال 2008 ، 20 تا 9/29 درصد جمعیت ایران مبتلا به اضافه وزن بوده اند. بر طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی بیماری قلبی در سال 2008 اولین عامل مرگ و میر در جهان و همچنین ایران بوده است.دانشمندان حوزه سلامت و تغذیه، بازگرداندن شیوه ی تغذیه ای صحیح و یا غنی کردن محصولات غذایی با اجزای ضروری که فقدان آن ها باعث این مشکلات شده است و به دلیل ارتباط میان مصرف بیش از اندازه چربی و بیماریهای قلبی عروقی، فشارخون، دیابت و برخی انواع سرطان، به خصوص سرطان روده بزرگ، تقاضا برای مصرف مواد غذایی کم چربی رو به فزونی است. به طوری که در کشورهای پیشرفته، دو سوم مصرف کنندگان ازمواد غذایی کم چربی و کم کالری استفاده می کنند(جوکار، 1385).

 

بدون تردید در قرن حاضر مصرف غذاهای سرخ شده به صورت یک عضو جدایی ناپذیر رژیم غذایی در آمده است. میزان چربی گاه در این گروه از مواد غذایی به میزان 40 درصد وزن کل نیز می رسد. (چیبس سیب زمینی).

 

با این حال این گروه از مواد غذایی  به رغم افزایش آگاهی های عمومی نسبت به ارتباط مصرف چربی با کلسترول و فشار خون بالا و بیماری های عروق و قلب هنوز مورد اقبال مردم قرار دارند. از این رو در این سال ها تحقیقات در مورد شناخت پدیده جذب و همچنین ارائه ی راهکار برای کاهش آن در محصولات سرخ شده، شدت بیشتری یافته است. خوشبختانه تلاش های انجام شده در این بخش بی نتیجه نبوده است و توفیقات نیز حاصل شده است. درب های گشوده شده محققین را به مطالعات موردی تر در این حوزه ترغیب کرده است. یکی از محبوب ترین و لذیذترین غذاهای متعلق به این گروه از مواد غذایی ، ناگت مرغ می باشد.

بیشتر گیاهان باغبانی به ویژه چند ساله‌های چوبی اگر در شرایط محیطی منا سب بدون دخالت انسان رشد کنند، پس از چند سال به درختان ویا درختچه‌هایی با شاخسارهای متراکم تبدیل خواهند شد، چه از نظر میزان وکیفیت باروری و چه از نظر شکل ظاهری مطلوب نخواهند بود. در اینگونه گیاهان، شاخه‌ها مزاحم رشد همدیگر بوده که دچار پیچدگی و خمیدگی می‌شوند. از سویی به دلیل پر برگی، نور کافی به درون شاخساره گیاه نمی‌رسد به تدریج برگ‌ها و شاخه‌های وسطی شاخساره خشک می‌شوند و از بین می‌روند و تولید گل و میوه محدود به سطح برونی شاخساره گشته و میزان محصول کم می‌گردد. برای جلوگیری از این امر و ایجاد شکل و حالت مناسب در گیاه، باید آن را هرس[1] وبه نحوه دلخواه پیرایش کرد.1-
1- 1- 1- تعریف هرس
به طور کلی هرس عبارتند از قطع کامل یا جزیی شاخه، ریشه، پوست، برگ و یا گل و میوه به منظور تحت تاثیر قرار دادن و هدایت نحوه رشد و باروری گیاه می‌باشد، که یکی از عملیات مهم باغبانی است که از حدود سه هزار سال پیش شناخته شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
دلایل و فواید هرس کردن را می‌توان به شرح زیر خلاصه کرد:
1 – حذف شاخه‌های مزاحم، آفت زده و بیمار و شکسته جهت حفظ و تامین سلامت گیاه.
2- ایجاد شرایط مناسب جهت ورود نور و هوا به درون شاخسار و خلوت ساختن نقاط شلوغ و متراکم آن به منظور تولید محصول بیشتر و مرغوبتر.
3- ایجاد شکل ویزه در شاخسار گیاه، این امر در میوه کاری و نیز در شکل سازی گیاهان جهت تزیین باغ و باغچه از اهمیت خاصی برخوردار است.
 4- ایجاد تعادل بین شاخساره و ریشه، بویزه هنگام نشاکاری وجابه جا کردن گیاه، جهت تضمین موفقیت و ایجاد در رشد اولیه سریعتر گیاه.
5- جوان ساختن درختان مسن از طریق حذف شاخه‌های پیر و وادار کردن درخت به تولید شاخه‌های جدید، جهت بالا بردن قدرت باردهی.
6- پیش یا پس انداختن باروری گیاه و تنظیم گل دهی و ایجاد تعادل بین رشد رویشی و میزان محصول و بالا بردن کیفیت.
7- محدود کردن رشد و کوتاه ساختن برای تسهیل عملیاتی مانند سمپاشی، و برداشت محصول و نیز به دلایل تزینی.
1- 1- 2- زمان هرس
بسته به نوع گیاه و هدف از هرس این کار در دو موقع از سال انجام می‌شود: الف- هرسی که در هنگام خفتگی یا خواب زمستانه انجام می‌شود و هرس سیاه یا هرس زمستانه نامیده می‌شود. ب- هرسی که در دوره فعالیت گیاه، یعنی هنگامی گیاه دارای برگ و یا گل و میوه است انجام می‌گیرد و هرس سبز یا هرس تابستانه نام دارد. در مورد هر دو نوع هرس باید به این نکته توجه نمود که اصولا هرس در هر زمان انجام شود باعث تاخیر در باروری نهال‌های جوان و کم شدن محصول درختان بارور می‌شود، بنابراین باید در تمام انواع هرس جانب تعادل رعایت گردد و قطع اندام‌های گیاه تنها به مقدار لازم و در نهایت احتیاط انجام پذیرد.
الف – هرس سیاه یا زمستانه
این هرس‌ها از آنجا که در زمانی انجام می‌شوند که گیاه فاقد برگ و در حال خفتگی است بیشتر مرسومند چون اولا در این هنگام شاخه‌های بدون پوشش، قابل مشاهده هستند و به راحتی می‌توان به آنها دسترسی پیدا کرد وآنهایی را که باید به طور کامل و یا جزیی حذف شوند با دیدی باز برگزید، ثانیا چون گیاه در این زمان فعالیت زیستی چندانی ندارد میزان آسیب حاصله از هرس به حداقل کاهش می‌یابد.از هرس‌ها مهمترین گام در تشکیل شاخه‌های اصلی درخت یا بوته آینده به شمار می‌روند و در حقیقت مبنا و اساس شکل آینده گیاه را تشکیل می‌دهند. علاوه بر این هرس ها، حذف شاخه‌های شکسته، بیمار وآفت زده نیز باید در زمستان پیش از فعال شدن گیاه انجام شود زیرا این نوع شاخه‌ها معمولا پناهگاه و منبع انتشار آفات و بیماری‌ها هستند (خوشخوی، 1383). اصولا زمان این هرس پس از ریزش برگها در پاییزه شروع ودر اواخر زمستان با شروع جریان یافتن شیره گیاهی و پف کردن شکوفه‌ها خاتمه می‌یابد و در درختان میوه سردسیری مانند سیب، گلابی، زردآلو و آلو، نکته قابل ذکر این است که چنانچه هرس آنها در اوایل زمستان صورت گیرد وچون تاج درخت برای جوانه‌های داخل درخت خود یک عامل حفاظت از سرما به حساب می‌آید ممکن است با هجوم سرما و یخبندان شدید شاخه‌های هرس شده و جوانه‌های سطح جانبی تاج آن در معرض سرمای شدید و کشنده قرار گیرند و در نتیجه منجر به یخ زدن نوک شاخه‌ها و خشک شدن آنها گردد و به همین علت توصیه می‌گردد که در مناطق خیلی سرد هرس را تا اواخر زمستان و قبل از به جریان افتادن شیره گیاهی به تعویق بیاندازند (پیش بین، 1384).
1- 1- 3- انواع هرس
الف- هرس شاخه
در بین اعضا مختلف یک گیاه تعداد و نحوه رشد شاخه‌ها مهمترین عامل تعیین کننده در نحوه و اندازه پایداری آن در مقابل فشارهای ناشی از وزن میوه، باد و برف ویخبندان زمستانه به شمار می‌رود. افزون بر این چگونگی قرار گرفتن شاخه‌ها و زاویه آنها با تنه و شاخه‌های اصلی‌تر به میزان زیادی روی قدرت باروری گیاه و تحمل آن دربرابر شرایط نامساعد چون تاثیر می‌گذارد به این دلایل در هنگام هرس شاخه‌های یک گیاه باید دقت زیادی به کار برد و همواره شکل و اندازه نهایی آن را در نظر گرفت. به طور کلی شاخه‌های گیاه چوبی را میتوان به دو گروه بارور و نابارور تقسیم نمود. شاخه‌های نابارور عبارتند از: پاجوش، نرک‌ها و شاخه‌های معمولی بی بار (فاقد گل ومیوه).
شاخه‌های بارور عبارتند از: سیخک‌ها و شاخه‌های معمولی بار دهنده (دارای گل ومیوه).
شاخه‌های را برحسب موقعیت آنها می‌توان در دوره استراحت گیاه به دو صورت سرزنی و یا شاخه برداری هرس کرد (طبق شکل 1- 1).

 

•              (B)

شکل 1- 1. شکل (A) پیش از هرس، شکل (B) پس از هرس.
شاخه‌هایی که با شماره یک مشخص شده به طور کامل حذف و شاخه‌های شماره دو سرزنی شده‌اند.
هرس شاخه به دو صورت می‌باشد:
1- هرس باردهی
2- هرس فرم (پیرایش)ک
که هر دو هرس باهم اواخر فصل پاییز (هرس پاییزه) یا اواخر زمستان (هرس بهاره) می‌باشد.
1- 1- 4- روش‌های هرس کردن
در حال حاضردر سراسر دنیا انواع مختلف هرس با بکار گرفتن وسایلی مانند انواع قیچی و اره که با نیرو‌های دست انجام می‌پذیرد، ولی از آنجا که با گسترش روز افزون جمعیت دنیا نیاز به تولید در سطوح بزرگ بالا رفته و بدلیل گرانی کارگر ماهر این امر در این سطوح قابل اجرا و مقرون به صرفه نیست، به تازگی گرایش بر این است که در صورت امکان درختان و درختچه‌ها به روش‌های ویژه‌ای کشت و توسط ماشین‌های ویژه‌ای هرس مکانیکی شوند.
الف- هرس مکانیکی
انجام عملیات هرس توسط ماشین‌های ویژه‌ای مانند قیچی‌های پنوماتیکی و برقی که جز هرس مکانیکی محسوب می‌شود.
1- 1- 5- پیرایش درختان و درختچه‌ها
پیرایش عبارت است از دادن شکلی خاص به گیاه و مناسب ساختن آن برای منظورهای معین از جمله این منظورها می‌توان باز کردن میانه تاج برای ورود نور بیشتر، تنظیم ارتفاع وپراکندگی افقی درخت، تقویت شاخه‌های اصلی و بالا بردن قدرت تحمل آنها نسبت به فشار ناشی از وزن میوه و برف ویخ زمستانه، بالا بردن پایداری در برابر باد را نام برد.
انواع پیرایش:
پیرایش به چهار گروه اصلی تقسیم می‌شود.(خوشخوی، 1383)
شکل1- 2. تقسیم بندی انواع پیرایش.

 

 هدف از این پژوهش ارزیابی دستگاه های قیچی پنوماتیکی، برقی با توجه به مکانیزه بودن نسبت به قیچی دستی (سنتی) برای هرس باغ درخت سیب در منطقه سمیرم میباشد، آزمایشات انجام شده در این پژوهش شامل بخش آزمایشات میدانی و یک بخش هم به تحلیل‌های استاتیکی توسط نرم‌افزارهای(Abaqus) و(Catia)است.
آزمایشات میدانی باغ سیب رقم زرد لبنانی[2] شامل بررسی: طول مدت زمان انجام کار (سرعت کار)، هزینه ها، راحتی کار (عدم خستگی کاری)، بررسی اثرات برش (ایجاد لهیدگی بافت، تعداد شاخه‌های به وجود آمده، ایجاد کالوس (پینه)، علایم نفوذ قارچ سیتوسپورا)، کارایی عملکرد، کیفیت میوه از نظر رنگ و وزن در هنگام هرس توسط هر کدام ازدستگاه های قیچی هرس می‌باشد، به دلیل داشتن شرایط آب و هوایی سرد و مرطوب در منطقه سمیرم و به دلیل هرس مرتب در سالهای گذشته و داشتن سن 13سالگی باغ سیب رقم زرد لبنانی در اواسط فروردین ماه هرس بهاره (هرس سیاه یا زمستانه) به شکل شلجمی توسط قیچی‌های مورد نظر عملیات هرس انجام میگیرد.
در بخش تحلیل نرم افزار‌های(Abaqus) و((Catia به تجزیه تحلیل نیرو‌ها وتنش‌های وارده به تیغه‌های قیچی دستی مورد تحلیل قرار می‌گیرد.
 1- 2- بیان مسأله
با توجه به اینکه عمده محصولات شهرستان سمیرم، سیب درختی می‌باشد و میوه سیب این شهرستان در سطح جهان شناخته شده و حائز اهمیت از لحاظ طعم، بو، رنگ و در کل مرغوبیت حرف اول را می‌زند. و برای ارتقا بهتر میوه سیب از لحاظ کیفیت و کمیت یکی از نیازها انجام هرس قبل از جوانه زنی، شاخه زایی و گل دهی می‌باشد. برآن هستیم که دستگاه‌های قیچی موجود در زمینه هرس را مورد ارزیابی قرار بدهیم.
1- 3– اهمیت و ضرورت انجام تحقیق
اهمیت و ضرورت تحقیق در این است که مکانیزه کردن کشاورزی و باغداری امری است در جهت افزایش عملکرد وصر فه جویی در نیروی انسانی وزمان و همچنین بهبود محصولات کشاورزی از نظر کمی و کیفی می‌باشد. بنابراین در تمام کشورهای پیشرفته دنیا در امر کشاورزی مکانیزه کردن تمام مراحل کاشت، داشت و برداشت امری جدا ناپذیر از عملیات کشاورزی است و این بینش در نتیجه مقایسه‌هایی است که بین روش مکانیزه و سنتی بعمل آمده است. در این راستا ارزیابی وبررسی قیچی‌های هرس (پنوماتیکی، برقی و دستی) انجام دادیم تا بتوانیم بهترین دستگاه قیچی هرس را که علاوه بر توسعه در ایران، آن را به باغداران شهرستان و دیگر مناطق که دارای محصول مشترک می‌باشند معرفی کنیم.
1- 4- اهداف تحقیق
1- تاثیر نیروی کارانداز هر کدام از قیچی‌های هرس (پنو ماتیکی، برقی و دستی) در انجام هرس
2- بررسی اینکه در اثر برش توسط قیچی‌ها بسته به وسعت لهیدگی و زخم قارچ سیتوسپورا از محل برش نفوذ میکند.
3- دستیابی به ایجاد سطوح کالوس (پینه) در محل برش بعد از هرس.
4- امکان دستیابی به شاخه دهدهی و باردهی مطلوب بعد از هرس توسط کدامیک از قیچی‌های هرس.
5- انتخاب قیچی هرس مناسب برای بالابردن کیفیت و کمیت میوه.
6- انتخاب قیچی هرس مناسب از لحاظ راحتی کار و بالابودن سرعت کار و صرفه جویی در هزینه‌ها.
1- 5- سؤالاتتحقیق
1- علت لهیدگی در هنگام هرس با قیچی‌های چیست؟
2- در کدام یک از قیچی‌های هرس بیشترین لهیدگی اتفاق می‌افتد؟
3- علت ایجاد سطوح کالوس (پینه) مناسب بعد از انجام هرس چیست؟
4- کالوس (پینه)در کدام یک از قیچی‌های هرس بعد از انجام هرس به میزام بیشترظاهر می‌گردد؟
5- در استفاده از قیچی‌های هرس در کدامیک علایم نفوذ قارچ سیتوسپورا دیده می‌شود؟
6- نیروی کارانداز هر کدام از قیچی‌های هرس تا چه اندازه‌ای در هرس درختان تاثیرگذارمی باشد؟
7- کدامیک از دستگاه‌های قیچی هرس بر شاخه دهی درختان بیشتر تاثیرگذار است؟
8- با توجه به هزینه‌ها و سرعت کار و راحتی کارانتخاب کدامیک از منطقی‌تر می‌باشد؟
1- 6- فرضیه‏های تحقیق
1- فرض براین است که نیروی کار انداز هرکدام از قیچی‌ها در ایجاد قارچ سیتوسپورا، لهیدگی بافت، تعداد شاخه فرعی و عملکرد موثر و متفاوت است.
2- فرض براین است که راحتی کار و بالا بودن سرعت کار در قیچی پنوماتیکی بیشتر است.
3- فرض براین است که دسترسی به قیچی‌ها با قطرهای برش مختلف برای قطع شاخه‌ها در دستگاه قیچی پنوماتیکی و برقی امکان پذیر است.
4- فرض براین است که کالوس تولید شده پس ازهرس بسته به سرعت حرکت تیغه‌های قیچی‌های هرس متفاوت است.
5- فرض براین است که سرعت و زمان انجام کار به ترتیب، در قیچی‌های پنوماتیکی، دستگاه قیچی برقی و قیچی دستی (معمولی) کم می‌شود.
1- 7- تعریف واژه ‏ها و اصطلاحات فنی و تخصصی
1) هرس باردهی:
حذف شاخه‌های نرک و غیر بارده یک درخت که معمولاًدارای جوانه‌های نوک تیز و غیرمتورم می‌باشند.
2 ) هرس فرم:
حذف تعدادی از شاخه‌های وسط و کنارتاج درخت به منظور افزایش تابش نور خورشید به لابلای شاخ وبرگ درخت و بالا بردن راندمان فتوسنتز و همچنین بهبود کیفیت و رنگ میوه است. در فضای سبز شهرداری‌ها، هرس فرم عمدتاً به منظورآرایش درخت و درختچه و بهبود ظاهر و زیبایی مناظر و پارک‌ها می‌باشد.
2) قیچی‌های هرس نیوماتیکی، برقی، دستی: این 3 قیچی از نوع قیچی‌های بایپاس می‌باشد.
قیچی‌های هرس در 2 نوع می‌باشند:
1- قیچی‌های بایپاس[3]:
که برش را در یک مرحله انجام داده و دارای دو تیغه می‌باشد که یکی از تیغه‌ها ساکن می‌باشد و دیگری متحرک قیچی‌های بایپاس را می‌توان تیز نمود و تیغه‌های آنرا تعویض نمود.
2- قیچی‌های انوویل[4]:
این قیچی‌ها برش را در در دو مرحله انجام داده و بطور ناخودآگاه منجر به له شدگی ساقه‌ها می‌شود و همچنین منجر به پاره شدن بافت گیاه و برشهای ناتمام می‌شود.
3) بافت کالوس:
پس ازهرس یا هر زخم دیگر در تنه درخت، سلولهای مریستمی تمایز نیافته محل زخم شروع به تکثیر کرده ویک توده سلولی برآمده به وجود می‌آورند که بعداً به یک بافت چوبی تبدیل می‌شود که به آن کالوس گفته می‌شود.
4) قارچ سیتوسپورا:
اسپور این قارچ پارازیت در هوا وجود دارد و پس ازبرش یا زخم درتنه درخت و بسته به عمق و توسعه برش و زخم وارد زخم شده و از طریق سیستم آوندی گیاه باعث آلودگی تمام گیاه می‌گردد.
5) نیرو کارانداز:
نیروی کارانداز در سه نوع قیچی هرس به ترتیب در دستگاه هرس پنوماتیکی از شافت(PTO) تراکتور، قیجی هرس برقی از باطری، قیچی دستی توسط نیروی دست هرس کننده می‌باشد.
6) لهیدگی:
قیچی‌های هرس ضمن قطع شاخه باعث آسیب به باقیمانده تنه سالم می‌گردند که میزان آسیب و لهیدگی بسته به سرعت و چگونگی برش دستگاه متفاوت است.
7) رقم سیب گلدن دلیشیز:
این سیب در ایران به نام سیب زرد لبنانی معروف است، در شکل ظاهری خود با همه ارقام دیگر تفاوت آشکار دارد. این رقم در سال دوم تقریبا از هر جوانه جانبی کوتاه، متوسط و بلند می‌سازد. به همین علت شاخه‌ها در ابتدا زاویه‌های نسبتا تندی با محور دارند، ولی شاخه‌های جانبی به محض شروع باردهی بطرف پایین خم میشود. قدرت رویشی زیاد این رقم منجر به تولید شاخه جانبی و سرشاخه‌های قوی می‌گردد. همزمان با این امر داخل تاج به سرعت از شاخه پر می‌شود و میوه‌های کوچک فراوانی که در داخل تاج از نور کافی هم برخوردار نیستند به وجود می‌آید .به همین علت تهویه شاخه‌های بارده متراکم و ایجاد دالان‌های نور در داخل تاج مهمتر از کوتاه کردن شاخه‌ها است.